Ελοΐζα και Αβελάρδος

Παρουσίαση

Ο άτυχος έρωτας του φιλοσόφου Αβελάρδου και της μαθήτριας του Ελοΐζας τον 12ο αιώνα διατηρήθηκε στη συλλογική μνήμη ως θρύλος χάρη στη λογοτεχνική παράδοση που στους δυο τους είδε τους μοιραίους εραστές που μένουν ενωμένοι ακόμη και μετά τον θάνατό τους, μια αναπαράσταση του αιώνιου έρωτα. Ωστόσο, δεν ήταν λογοτεχνικοί ήρωες· επρόκειτο για πραγματικά πρόσωπα. Ο Αβελάρδος σφράγισε τη φιλοσοφική και τη θεολογική σκέψη και θεωρείται ο "πρώτος διανοούμενος της νεότερης ιστορίας"· η Ελοΐζα ήταν από τις πιο μορφωμένες γυναίκες της εποχής της. Αγαπήθηκαν με πάθος, αλλά οι συνθήκες και το κοινωνικό τους περιβάλλον, πανεπιστημιακό και εκκλησιαστικό, τους επέβαλε τον χωρισμό και τους οδήγησε στη μοναστική ζωή.
Στις επιστολές τους αναδεικνύεται η σύγκρουση δυο διαφορετικών θεωρούν περί έρωτα, η θεωρία των φιλοσόφων και η θεωρία των κοσμικών. Πρόκειται για εμβληματικά κείμενα ερωτικού και λυτρωτικού λόγου, που τους κατατάσσουν στους σημαντικούς συγγραφείς της εποχής τους.
Η αλληλογραφία τους, που ενέπνευσε και εξακολουθεί να εμπνέει τη λογοτεχνία και την τέχνη, είναι γραμμένη στα μεσαιωνικά λατινικά και μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά από τον μεσαιωνολόγο Ν. Ε. Καραπιδάκη, ομότιμο καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Συντμήσεις
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Θρύλος και κριτική
Τα γεγονότα
Σύγκρουση του Αβελάρδου με τον καθηγητή Γουλιέλμο της Σαμπό στο Παρίσι
Ο Αβελάρδος στην πόλη Λαν, μαθητής του Ανσέλμου
Επιστροφή στο Παρίσι
Η γνωριμία του και η σχέση του Αβελάρδου με την Ελοΐζα
Η στάση της Ελοΐζας
Η επαύριον
Το σύγγραμμα Θεολογία
Το βιβλίο στην πυρά
Ο Αβελάρδος διώκεται από τους μοναχούς του Αγίου Διονυσίου
Η Μονή του Παρακλήτου
Στη Μονή του Σαιν Ζιλντά ντε Ρυ
Η Ελοΐζα στη Μονή του Παρακλήτου
Νέες κατηγορίες και βάσανα
Επιστροφή στο Παρίσι
Η σύγκρουση με τον Βερνάρδο του Κλαιρβό
Συμφιλίωση
Μετά τον θάνατο του Αβελάρδου
Οι επιστολές
Ερμηνείες
Το περιβάλλον τους και η γλώσσα τους
Θέση, αντίθεση, σύνθεση
ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
Α: Προς τον Αβελάρδο, κύριό της και πατέρα της· σύζυγο κι αδελφό της, η δούλη του και κόρη του· η γυναίκα του και αδελφή του, η Ελοΐζα
Β: Στην πολυαγαπημένη του εν Χριστώ αδελφή Ελοΐζα, ο εν Χριστώ αδελφός της Αβελάρδος
Γ: Στον μοναδικό μου, μετά τον Χριστό, η εν Χριστώ μοναδική του
Δ: Στη Νύμφη του Κυρίου, ο δούλος Του
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ