ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙΡΟΣ, 50 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Ο Φίλιπ Λάρκιν (1922-1985) είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους κορυφαίους Άγγλους ποιητές της μεταπολεμικής περιόδου, και σίγουρα ο πιο δημοφιλής. Αν και ολιγογράφος, κατάφερε να καθιερωθεί ως η πιο αυθεντική και στιβαρή φωνή της γενιάς του.
Ο ανά χείρας τόμος περιέχει πενήντα ποιήματα, μια εκτενή επιλογή όχι μόνο από τις τέσσερις συλλογές που δημοσίευσε ο Λάρκιν στη διάρκεια της ζωής του, αλλά και από τα αθησαύριστά του. Ανάμεσα στα ποιήματα αυτά συγκαταλέγονται μερικά από τα πιο γνωστά και αξιομνημόνευτα, όπως το "Ένας τάφος των Άραντελ", "Ψηλά παράθυρα", "Ας είναι αυτός ο στίχος", "Annus Mirabilis" και "Εωθινό τραγούδι". Τα ποιήματα του Λάρκιν διακρίνονται για τη σφιχτή δομή τους, την άρτια τεχνοτροπία τους -την ιδιοφυή χρήση της ομοιοκαταληξίας σε λόγο απολύτως φυσικό και ανεπιτήδευτο-, το στωικό χιούμορ τους, που πολλές φορές μετατρέπεται σε ανηλεή αυτοσαρκασμό, αλλά και τον βαθύ σκεπτικισμό τους, που φτάνει στα όρια της ακραίας απαισιοδοξίας. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ένας άλλος σημαντικός ποιητής, ο Αμερικανός Ρόμπερτ Λόουελ, "η ποίηση του Λάρκιν κάνει τους άλλους ποιητές να μοιάζουν παρωχημένοι. Υπήρξε ανανεωτής της ποιητικής τέχνης. Καμία τεχνοτροπία ή ποιητική σχολή δεν θα μπορούσε να έχει δώσει στις λέξεις του τέτοια σπαραχτική δύναμη".
Εκτός από ποιήματα ο Λάρκιν δημοσίευσε δύο μυθιστορήματα, έναν τόμο με δοκίμια για την τζαζ, και υπήρξε ο επιμελητής της ανθολογίας The Oxford Book of Twentieth Century English Verse (1973)" έργο που φανερώνει την ισχυρή αγάπη του Λάρκιν για την ποίηση του Γ. Μπ. Γέιτς, του Τόμας Χάρντυ και του Γ. Χ. Ώντεν. Δικαίως έχει χαρακτηριστεί "ο πλέον Άγγλος των Άγγλων ποιητών", αφού πολλά ποιήματά του καυτηριάζουν τα ήθη της χώρας του, αλλά ταυτόχρονα εκθειάζουν τη μοναδικότητα της πολιτισμικής της παράδοσης. (Από την έκδοση)

«Ίσως η ποίηση του Λάρκιν να μη διεκδικεί τα εύσημα του μεγαλειώδους έργου, όπως αυτά που άλλοι ομοεθνείς του μοιράζονται μεταξύ τους, εν τούτοις πρόκειται για μια φωνή που, αν και δεν ξεχωρίζει για τους υψηλούς της τόνους, η αλήθεια της και η σταθερότητα των θέσεών της την κάνει διακριτή ?πώς αλλιώς άλλωστε να αξιολογηθεί η ποίηση αν όχι για τη δύναμή της να επικοινωνεί με τον αποδέκτη της, ακόμη κι αν χρησιμοποιεί τα πιο χαμηλόφωνα μέσα;» (Διώνη Δημητριάδου, bookpress.gr,

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ του Θοδωρή Ρακόπουλου
Philip Larkin: Σημειώσεις για την αντι-οραματική ποιητική του
Το πλοίο του Βορρά - The North Ship [Ιούλιος 1945]
Χ ("Μέσα στο όνειρο είπες")
XIII ("Βάζω το στόμα μου")
XXVI ("Αυτό είναι το πρώτο")
XXVIII ("Είναι για τώρα ή για πάντα")
XXIX ("Άδειασε πέρα αυτή τη νιότη")
Οι λιγότερο πλανημένοι - The Less Deceived [Νοέμβριος 1955]
Στίχοι για το φωτογραφικό άλμπουμ νεαρής κυρίας . . .
Φτάνοντας
Λόγοι για να παρευρεθώ
Πηγαίνοντας
Επιθυμίες
Σύρματα
Μυξομάτωση
Ποίηση αναχωρήσεων
Θυμάμαι, θυμάμαι.
Απουσίες
Οι γάμοι της Πεντηκοστής - The Whitsun Weddings [Φεβρουάριος 1964]
Δεν έχουμε τίποτα να πούμε
Το σπίτι είναι τόσο λυπημένο
Νερό
Σπουδή στις αναγνωστικές συνήθειες
Μέρες
Μιλώντας στο κρεβάτι
Η σημασία του αλλού
Ντόκερυ και Τιός
Άγνοια
Άγρια νιάτα
Απογεύματα
Ένας τάφος των Άραντελ
Ψηλά παράθυρα - High Windows [Ιούνιος 1974]
Τα δέντρα
Ψηλά παράθυρα
Οι χαρτοπαίκτες
Υστεροφημία
Τιμή σε μια κυβέρνηση
Ας είναι αυτός ο στίχος
Λυπημένα βήματα
Annus Mirabilis
Vers de societe
Χρήμα
Κομμένο γρασίδι
Αθησαύριστα ποιήματα - Uncollected poems [1940-1972]
Ένας συγγραφέας
Μια πέτρινη εκκλησία κατεστραμμένη από βόμβα
Καρποί αρτόδεντρου
Η λογοτεχνία και το αναγνωστικό κοινό
"Αφού η δική μου πλειοψηφία"
Πορτρέτο
Πόσο
Αθησαύριστα ποιήματα - Uncollected poems [1974-1984]
Η ζωή με μια τρύπα στη μέση
Εωθινό τραγούδι
1952-1977
Το χλοοκοπτικό
Κομματική πολιτική
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ TOΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ