Ο ΑΝΕΜΟΣ ΣΦΥΡΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΠΕΛΑ

Παρουσίαση

Ένας προκαθορισμένος θάνατος, μια παράξενη αινιγματική δασκάλα, οι μαθητές της, η ναρκομανής ερωμένη της, η μυστηριώδης μητέρα της, ένα πρωτόγνωρο παιχνίδι μύησης, ένα διαβολικό σχέδιο και μια τρομερή κατάρα, παμπάλαια καραβάνια προδομένων λεπρών, το εξωφρενικό παρελθόν και οι αιώνες του αίματος, η αγάπη στο σούρουπο του κόσμου, ο άνεμος που σφυρίζει ανάμεσα στις αμυγδαλιές ενός μαγεμένου λόφου.
Το παρθενικό μυθιστόρημα του Θανάση Τριαρίδη, δεκαοχτώ χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία, σε πέμπτη, οριστική έκδοση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"[...] Η Δομένικα Φραντζή αποτελεί εκδοχή της μοιραίας γυναίκας, μιας γυναίκας-δαίμονα, που προκαλεί την έκσταση. Έχει την ομορφιά της Μέδουσας η Δομένικα, την ομορφιά του τρομερού και της θλίψης. [...] Η ιστορία της Δομένικας γίνεται ο μύθος της μύησης όχι μόνο στον έρωτα, αλλά και στην αφήγησή του, ένα ζοφερό παραμύθι της ερωτικής αφύπνισης με έναν πρωτεϊκό ερωτισμό [...]. Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα είναι ένα μυθιστόρημα που με αφήγηση όχι μαγική, αλλά μαγεμένη, μυθοποιεί τη διαδικασία εκείνη που φτιάχνει κορμιά ερεθισμένα κι έτοιμα για την καταστροφή". (Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Ελευθεροτυπία)
"[...] Ο Τριαρίδης έχει στήσει ένα δικό του σύμπαν. Ένα σύμπαν που χαρακτηρίζεται από μιαν άλλη άποψη για το τι μπορεί να είναι η παιδική ηλικία και η διαδικασία μύησης στην ωριμότητα και στα μεγάλα μυστήριά της - τον έρωτα και τον θάνατο. Το μυθιστόρημα Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα μας χάρισε ό, τι πιο ουσιαστικό μπορεί κανείς να περιμένει από έναν νέο συγγραφέα - ιδιότυπη και παρθένα ανάγνωση μιας περιοχής της ανθρώπινης πορείας". (Μάνος Κοντολέων, Διαβάζω)

Περιεχόμενα

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ
Όλα ξεκινάνε όπως πρέπει, καθώς οι μαθητές βρίσκουν αυτό που πρέπει
Ένας άσπρος φάκελος κάτω από μια μαύρη πέτρα
Ο παπα-Λεπ Ταιρ ζητάει ησυχία
Το βαρύ ασημόδετο βιβλίο
Οι άνθρωποι γλείφουν τριαντάφυλλα και φιλάνε ανθρώπους
Κουφάρι σε λόγο καμωμένο από κουφάρια
Όπου ο αφηγητής λέει τουλάχιστον ένα ψέμα
Nutrix eius terra est
Ο ΑΝΕΜΟΣ
Ένα ρολόι εξαφανίζεται
Εδώ ο αναγνώστης αρχίζει να μαθαίνει μερικά από αυτά που κανονικά δεν πρέπει
Ο Θεός σβήστηκε
Η φλαμουριά
Τα φιλιά του αποχαιρετισμού
Ξεριζωμένη ξύλινη καρδούλα
Η δασκάλα μαθαίνει στους μαθητές της την προσευχή
Το τραγούδι του Φεβρουαρίου
Το γλυκό βατόμουρο
ΑΝ ΕΙΣΑΙ, ΕΙΜΑΙ
Τα δάχτυλα της κυρίας Δομένικας
Η τυφλόμυγα
Ο έρωτας του Τζίμη
Η λαχτάρα των χελιδονιών
Οι αετοί με τα κομμένα κεφάλια
Τα φιλιά χάνονται για πάντα
Η Δομένικα Φραντζή δίνει ένα νούμερο
Σύμπτωση: Οι μαθητές βλέπουν τις αμυγδαλιές την ώρα που ανθίζουν
CUPELA
Όπου, ανάμεσα στα άλλα φοβερά, ένας λεοντόμορφος φτιάχνει μια λεμονάδα, ενώ οι λεπροί τραγουδούν κι αγκαλιάζονται
Το τέλος του Λεμονμπούζη
Portavit illud Ventus in ventre suo
ΣΟΥ ΑΝΑΚΑΤΕΨΕ
Ο Γιώργος κεντά, οι άλλοι παραμονεύουν
Όπου οι μαθητές δοκιμάζονται από κάποιον πονηρό - μα, όπως φαίνεται, κανείς δεν θέλει να γλιτώσει
Κεφάλαιο με αριθμό δύσκολο - άμα σε χαλάει το παραλείπεις
Η κυρία Δομένικα μοιράζει καρύδια οι μαθητές της, ωστόσο, δεν τα σπάζουν
Στις μαργαρίτες - που θα βγάλουν ξυράφια αντί για πέταλα
Το αίμα στάζει, η θαλασσινή αύρα ονοματίζει
Η Αύρα Μακάρη γυρεύει την ανόθευτη αγάπη - όπως όλοι μας
Virtus eius integra est si versa fuerit in terram
Haec est totius fortitudinis fortitude fortis
Όσοι πιστεύουν στον πονηρό του κεφαλαίου 32, να φορέσουν τώρα τα φυλαχτά τους
Sic mundus creatus est
Sic omnes res natae ab hac una re
Όπου ο ήλιος χάνεται και συμβαίνουν γεγονότα φριχτά και ανόσια
Ο Νίκος Φραντζής οπλίζει ένα ασημένιο πιστόλι
Ένα φιλί που το κυοφόρησαν οι αιώνες του αίματος
Μια γυναίκα φτιάχνει τη θηλιά της
Recipit vim superiorum et inferiorum
ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ
Ο αναγνώστης έχει ήδη διαβάσει αρκετά, ώστε να μπορεί να αντέξει ένα τραγούδι μάλλον ερωτικό
Ο διάβολος στο όρος Μπούλα Μπούλα
Η Αλεξάνδρα ορμηνεύει, ο Γιώργος ξαμολιέται
Στόμα με στόμα
Οι αποκεφαλισμένοι περιμένουν
Ο άγνωστος με τη μαύρη μάσκα
Κι ένα φιλί που δεν δόθηκε - για το οποίο, ωστόσο, χρειάστηκαν και πάλι οι αιώνες του αίματος
Ιδού η ώρα όπου ο αναγνώστης συνήθως αποφασίζει τι διαβάζει
Verum, sine mendacio, certum et verissimum
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ
Ας πούμε πως ήταν λάθος ο άνεμος
Όπου ταψί είναι το ολόγιομο φεγγάρι
Η πιο μεγάλη συμφορά
Δάκρυα βαριά σαν πέτρες
SPIRA, SPERA
Ποιος;
Για αυτό το κεφάλαιο γράφτηκε αυτό το βιβλίο
Το πατημένο ερωτηματικό
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
Hinc erunt adaptations mirabilis, quarum modus est hic
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Επιλογή αποσπασμάτων από δημοσιευμένες κριτικές