ΓΕΥΜΑ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Μάης του 1968, Παρίσι, οδοφράγματα, κι όμως, όλα τα κοκτέιλ δεν είναι κοκτέιλ μολότοφ. Όχι μακριά από το Καρτιέ Λατέν, όπου οι φοιτητές στήνουν οδοφράγματα, το θρυλικό ξενοδοχείο Meurice έχει ουσιαστικά καταληφθεί από το προσωπικό του, που εφαρμόζει την τόσο της μόδας τότε "αυτοδιαχείριση". Θα μπορέσει, άραγε, να γίνει εκεί η απονομή του βραβείου Ροζέ Νιμιέ σε έναν νεαρό συγγραφέα, είκοσι δύο μόλις ετών, που λέγεται Πατρίκ Μοντιανό;
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η απονομή του βραβείου, χορηγός του οποίου είναι η ζάπλουτη Αμερικανίδα Φλόρενς Γκουλντ, συνοδεύεται από γεύμα στο Meurice. Να, όμως, που η απονομή συμπίπτει φέτος ?ε τη φοιτητική εξέγερση. Πώς θα επηρεαστούν από τα γεγονότα επιφανείς πελάτες όπως ο Σαλβαδόρ Νταλί και ο Ζαν Πολ Γκεττύ, "ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο", αλλά και συγγραφείς όπως ο Πολ Μοράν, ο Ζακ Σαρντόν ή ο Αντουάν Μπλοντέν; Αλλά και πώς θα τις ζήσει αυτές τις μέρες, "που συγκλόνισαν τη Γαλλία", το ξενοδοχείο Meurice; Μια διασκεδαστική όσο και αιχμηρή σάτιρα της γαλλικής διανόησης, αλλά και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας γενικότερα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η Ντρεφύς είχε την εξαιρετική έμπνευση να αφηγηθεί, από το ξημέρωμα ως τη νύχτα, εκείνη τη μέρα της 22ας Μαΐου του 1968, όταν το ξενοδοχείο Meurice έγινε το θέατρο επιχειρήσεων κατά τις οποίες, υπό το βλέμμα ενός μελλοντικά μεγάλου συγγραφέα, διασταυρώνονταν κατάληψη και επανάσταση, ?ε το προσωπικό του ξενοδοχείου ?ε άσπρα γάντια και παπιγιόν να παίρνει στα χέρια του την εξουσία, συλλαμβάνοντας τον διευθυντή, ενώ την ίδια στιγμή εξακολουθούσε να περιποιείται τους εναπομείναντες, εκκεντρικούς και βαθύπλουτους, πελάτες... Η σαμπάνια ρέει, ενώ στην άλλη όχθη του Σηκουάνα το Παρίσι καίγεται και η νεολαία ματώνει...» (Lire)
«Είναι τόσο έντονη η κλιμάκωση, που κάνει τον αναγνώστη να αδημονεί για περισσότερο υλικό, για την πιο μικρή λεπτομέρεια που θα φωτίσει τις αιτίες...» (Le Magazine Litteraire)
«H Nτρεφύς επιτυγχάνει απόλυτα, καθώς έχει εποπτεία ενός κόσμου στην πιο μικρή του λεπτομέρεια» (L' Obs)
«Διασκεδαστικό, βαθύ, υπέροχο» (Le Figaro)