ΕΝΑ ΑΣΤΟΠΑΙΔΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ

Παρουσίαση

Ξεκινώντας την έκδοση επιλεγμένων κειμένων του, δημοσιευμένων από το 1976 ως σήμερα, ο Γιάννης Κιουρτσάκης ανακαλεί συγχρόνως σε τούτο το βιβλίο μια πνευματική πορεία μισού αιώνα και απορεί: Πώς ένα αστόπαιδο, βγαίνοντας από το πανεπιστήμιο που στάθηκε για εκείνο η Ευρώπη, ένιωσε την ανάγκη να σπουδάσει στο ταπεινό σχολειό του Καραγκιόζη! Και πόσα νέα πράγματα έμαθε εκεί! Πώς μέσα στη ναυαγισμένη επίσημη Ελλάδα, που έφερε τη χούντα του 1967, ανέπνεε πάντα ένας ζωντανός λαϊκός πολιτισμός. Πώς η ομαδική συνδημιουργία του θεάτρου σκιών από τους παλιούς καραγκιοζοπαίχτες και το κοινό τους γεννούσε μιαν αυθόρμητη πολιτιστική δημοκρατία. Πώς όλα τα λαϊκά θέατρα έχουν τη ρίζα τους στη συμβολική γλώσσα του καρναβαλικού "κόσμου από την ανάποδη". Πώς μια μακραίωνη και πολυεθνική παράδοση μεταμορφώθηκε σε γνήσια νεοελληνική δημιουργία. Το πιο παράδοξο: πώς το πρωτεϊκό, αμφίσημο, πολυφωνικό πρόσωπο του Καραγκιόζη τον οδήγησε στην τέχνη του μυθιστορήματος. Πολλά ακόμα που θα ανακαλύψει εδώ ο αναγνώστης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Αναζητώντας τη χαμένη Ελλάδα
Η κοινωνική και πολιτική σάτιρα του Καραγκιόζη
Άραγε ξεπερνιέται με το γέλιο ο διχασμός;
Η καθαρεύουσα στον Καραγκιόζη: "Λόγιες" διαστρεβλώσεις και λαϊκές αντιστάσεις
Καημένος τόπος!
Ο αγνοημένος πρωτοπόρος και η αγέννητη παράδοση
Γινόμαστε περισσότερο ο εαυτός μας όταν φιλοξενούμε μέσα του τον άλλον
Ιθαγένεια και διεθνικότητα στον Καραγκιόζη
Ο άνθρωπος πίσω από τον μπερντέ I
Ο Καραγκιόζης είναι ο ίδιος ο καραγκιοζοπαίχτης
Ο άνθρωπος πίσω από τον μπερντέ II
Ο άνθρωπος πίσω από τον μπερντέ III
Σωτήρης Σπαθάρης (1892-1974)
Μια γνήσια πολιτιστική δημοκρατία
Ταξίδι, στην άκρη του γέλιου
Μήπως το Τρομερό είναι η αρχή του Ωραίου: μια αντιστικτική προσέγγιση στο γκροτέσκο με αφετηρία τον Καραγκιόζη
Όταν η λαϊκή παράδοση φωτίζει το νεωτερικό εθνικό μας δράμα
Το μπόλι του νεωτερισμού και η γονιμότητα της παράδοσης (Ένα παράδειγμα από τον Καραγκιόζη του Αντώνη Μόλλα)
"Ο Καραγκιόζης παίζει πάντα εντός μου"
Μελετώντας σαράντα χρόνια τον Καραγκιόζη: Προσωπικός απολογισμός
Μήπως η Ελλάδα μπορεί να γίνει μυθιστόρημα;
Το προσωπείο και το πρόσωπο: Από το λαϊκό θέατρο στο μυθιστόρημα