Casa Μπιάφρα

Παρουσίαση

Μέσα από την Casa Μπιάφρα, το πρώτο κοινόβιο της Θεσσαλονίκης, και από τα Καραγάτσια, τον φτωχοσυνοικισμό των καταραμένων, ξεπηδούν αυτοί οι αντιφατικοί τυχοδιώκτες που μπλέκονται σε άγριες περιπέτειες με τον άρχοντα της πόλης, τον πανίσχυρο εκδότη-οραματιστή Γιάννη (Γρύπα) Βεντήρη, και τελικά μετέχουν στο πιο κρίσιμο γεγονός της νεότερης Ελλάδας, την "αποστασία", ή τα "Ιουλιανά" του 1965, που οδήγησαν τη χώρα στην άκρη του γκρεμού και επηρεάζουν τη μοίρα της μέχρι σήμερα. Πρόκειται για αντιήρωες που κινούνται ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Ψυχρού Πολέμου, στη φτώχεια, στον πλούτο, στη βιομηχανοποίηση, στις ανταύγειες του Εμφυλίου, στις παλιές αντιλήψεις, στις νέες αναζητήσεις και στους σπασμούς της κρίσιμης μετάβασης, πασχίζοντας με το πείσμα και την απάτη, την περηφάνια και τον συμβιβασμό, την τόλμη και την απόκρυψη να υπάρξουν, να επινοήσουν το πρόσωπό τους, να βρουν έναν δρόμο, μια διέξοδο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Το σκοτάδι είναι η μοναδική λυτρωτική συνθήκη αυτού του μυθιστορήματος, που ελίσσεται με δεξιότητα ανάμεσα στις αναπαραστάσεις της ανθρώπινης μικρότητας και στις εξάρσεις του ανθρώπινου μεγαλείου, τηρώντας μιαν αισθητική αρχή που αναζητά τις καταβολές της στους πίνακες του Γκόγια, στις ταινίες του Μπουνιουέλ, στο Ρέκβιεμ του Μότσαρτ, στην Έρημη Χώρα του Έλιοτ και στα αποκαλυπτικά τοπία του Χειμωνά. Κατά την επιστροφή του Βλάση Φωκά με το τρένο Αθήνας-Θεσσαλονίκης, το ελληνικό τοπίο παραμορφώνεται στο όνειρο ενσωματώνοντας την ποιητική, παραληρηματική εικονοπλασία του εφιάλτη. Μεταπλασμένο σε νιτρώδες τοπίο γεμάτο ψυχαναλυτικές αναθυμιάσεις, στρέφει το μυθιστόρημα στους δαιδάλους μιας προσωπικής εσωτερικής διαδρομής». (Νίκος Ξένιος, bookpress.gr - 23/01/2020)