Ο,ΤΙ ΕΓΙΝΕ

Παρουσίαση

«Έζησα με αναίδεια»
Έζησα με αναίδεια
και μοναξιά.
Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο.
Έζησα με παράξενες σκέψεις
σκοτεινές παρορμήσεις
και όνειρα·
σε μερικά έβγαινα σε λιμάνια
σ', άλλα πνιγόμουνα
λίγο πριν απ' την όχθη
κατάπινα το αλμυρό νερό.
Ολόκληρη έζησα.
(Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Σκηνικό
Ετεροχρονισμός
Κι όμως
Από το πουθενά
Έντομα
Πράματα ανύπαρκτα
Ω, Θε μου
Ποτέ
σαν
Ναι, παρακάτω
Ούτε ηδονή, ούτε πόνος
Εξιλέωση
Ποιος είναι αυτός;
Κάπου στη θάλασσα
Μα
Στην άκρη της βεράντας
Άφησέ με στον ύπνο
Έντομα ΙΙ
Έσταζε αίμα
Ο ερχομός του φωτός
Βαθιά μέσα της
Ο σιωπηλός ήχος της ρίζας
Έζησα με αναίδεια
Μέσα Οκτώβρη
Ίσως
Γλιστράω στο κενό
Το τριζόνι
Με χτύπησε στο πρόσωπο
Ό,τι κι αν φέρει το αύριο
Άκουγες τη βροχή;
Μια φθινοπωρινή ημέρα
Το ωραιότερό του
Νότος
Ένα γερό σφυρί
Θα περιμένω το φεγγάρι
Δεκαοχτώ χρονών
Μην είσαι κόπανος
Όπως έρχεται
Άστατα όνειρα
Απλά το είπε
Τι κρίμα