ΑΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ

Παρουσίαση

Σταρ του σινεμά ή θεότητα, η διαφορά είναι δυσδιάκριτη. Ένα αστέρι γεννήθηκε με τη γαλλίδα τραγουδίστρια Εντίθ Πιαφ, που συγκλόνισε τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων με τη μελωδία του La vie en rose. Σήμερα, η θεϊκή Μαριόν Κοτιγιάρ κέρδισε ένα όσκαρ για την ερμηνεία της ως Εντίθ Πιαφ στην ταινία "Ζωή σαν τριαντάφυλλο", σε σκηνοθεσία Ολιβιέ Νταχάν. Λες και η θεϊκή ιδιότητα είναι μεταδοτική, επαναλαμβανομένη στο διηνεκές. Ποιος είναι ο μηχανισμός δημιουργίας κινηματογραφικών αστέρων στην τρίτη χιλιετία πέρα από τα εξώφυλλα των ψυχαγωγικών περιοδικών, των μουσικών άλμπουμ και τις αφίσες, τι είναι πραγματικό και αυθεντικό και, από την άλλη, πλαστό δημιούργημα της βιομηχανίας εικόνων. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που κοινώς αποκαλούμε σινεμά; Για να δώσουμε μια απάντηση, πρέπει να επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε το λεγόμενο star system, το οποίο ο 21ος αιώνας κληρονόμησε από τον 20ό.
Ο σημερινός αστέρας του σινεμά είναι κάποιος που στην ιδιωτική του ζωή, μπροστά στο κοινό ή στην οθόνη της τηλεόρασης είναι ικανός να "παίρνει στο κοινό": πρόκειται για ταλέντο ή είναι κάτι που "χτίστηκε"; Αυτό είναι αυθεντικός κινηματογραφικός αστέρας, είτε είναι ο Μπραντ Πιτ ή ο Τζαίημς Ντην είτε η Μαίριλυν Μονρώ ή η Πενέλοπε Κρουζ; Ή μήπως να πιστέψουμε πως δεν πρόκειται παρά για μια προβολή των δικών μας επιθυμιών, προϊόν συλλογικής φαντασίωσης μιας τεράστιας, διεθνούς, πολυεθνικής και ετερογενούς δεξαμενής των απανταχού σινεφίλ, που περιλαμβάνει τους πάντες, από κριτικούς κινηματογράφου έως πιτσιρικάδες που γουστάρουν υπερπαραγωγές, στην οποία ανήκουμε και εμείς, ακόμα και αυτοί που αγόρασαν το παρόν βιβλίο. Αυτό που λάμπει μπροστά μας είναι το φως του αστέρα ή είναι το φως του ίδιου του σινεμά (μιας επί τούτου ψευδαίσθησης) που μας περιέχει και στο οποίο προβάλλουμε τις δικές μας επιθυμίες;
Ένα παράδειγμα. Καθώς ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι πλησιάζει τη θεϊκή Ανίτα Έκμπεργκ στην απίστευτα διάσημη σκηνή στην Φοντάνα ντι Τρέβι στο "Ντόλτσε Βίτα", του σκηνοθέτη Φεντερίκο Φελλίνι (1960), της ψιθυρίζει: "Σύλβια, είσαι το παν. Είσαι η πρώτη γυναίκα στην πρώτη ημέρα της δημιουργίας. Είσαι μάνα, αδελφή, ερωμένη, φίλη, άγγελος, διάβολος, γη, σπίτι". Τι περισσότερο; Οι αστέρες γίνονται η ταινία η ίδια; Γίνονται οι ίδιοι πλάσματα φαντασίας: δεν είναι πια φυσική παρουσία πάνω σε μια σκηνή, όπως στο θέατρο, γίνονται γρανάζι στη γραμμή παραγωγής αυτής της βιομηχανίας ονείρου, που ξεκινώντας από τους αδελφούς Λυμιέρ και με τον Γουέλς, τον Ροσελίνι, τον Όζου, τον Γκοντάρ, τον Ταραντίνο και τον νεοντισνεϊκό Ρατατούλη μάθαμε να αποκαλούμε σινεμά. Μια σταρ σαν την Ανίτα Έκμπεργκ δεν μπορεί να είναι το παν: είναι η φαντασίωσή μας, το συλλογικό μας κινηματογραφικό ασυνείδητο και έτσι γίνεται το παν, μεταλλασσόμενο στα πρόσωπα των Τσάρλι Τσάπλιν, Μάρλεν Ντίτριχ, Κάρυ Γκραντ, Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ, Άννα Μανιάνι, Ρίτα Χαίηγουορθ, Ώντρεϋ Χέπμπουρν, Μάρλον Μπράντο, Ζαν-Πωλ Μπελμοντό, Μπριζίτ Μπαρντό, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Αλ Πατσίνο, Σάρον Στόουν και, τώρα περισσότερο από ποτέ, Σκάρλετ Γιόχανσον. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή
Μοιραίες γυναίκες
Στο πλατώ
Οι σκληροί του σινεμά
Ερωτικές σκηνές
Μικροί αστέρες
Πίσω απ' την κάμερα
Καλλυντικά και μακιγιάζ
Βιογραφίες, ευρετήριο, credits