ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΗΜΕΡΩΝ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

(. . .) Η φοβερή εκείνη εποχή του 1922 ήταν από τις φρικτότερες των αιώνων. Γιατί δεν ήταν μονάχα οι εξοντωτικοί ξεριζωμοί, το όργιο των βασανισμών, οι ομαδικές δολοφονίες, που ήταν βέβαια οδύνη και πόνος. Ήταν και η απελπιστική απογοήτευση. Όλ' αυτά τα φρικτά και θηριώδη που συνέβαιναν τότε, μαρτυρούσαν πως ύστερα από προσπάθειες τόσων αιώνων για την εξημέρωση, τον εκπολιτισμό και τον εξευγενισμό του ανθρώπου, αυτός βρισκόταν ακόμη στο πρώτο στάδιο του πρωτογονισμού και της βαρβαρότητας. Τώρα, αν η βαρβαρότητα των πολιτισμένων της Δύσης που έκοβαν τα χέρια εκείνων, που κολυμπώντας έφταναν ξέπνοοι, στην περιοχή, που ήταν τα δικά τους καράβια για να σωθούν, αν λοιπόν αυτή η βαρβαρότητα ήταν μεγαλύτερη ή μικρότερη από εκείνη των εξαγριωμένων βαρβάρων της Ανατολής, που βασάνιζαν, έσφαζαν, έκαιαν και ερήμωναν, αυτό ας το κρίνουν άλλοι. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)