Παρουσίαση
Ασχέτως εποχών και κοινωνικών περιστάσεων, κατά βάθος οι ψυχές των ανθρώπων είναι πάντοτε ίδιες. . . Όλοι οι τύποι στα «Ρόδιν’ ακρογιάλια», ευαίσθητοι, ιδιόρρυθμοι, εξωκοσμικοί, ταλαιπωρούνται με τις ατελέσφορες ή χαμένες αγάπες τους και προσέρχονται στον αφηγητή να του διηγηθούν τις προσωπικές τους ιστορίες. Εκείνος αποστασιοποιείται και απολαμβάνει τη βάσανο του πλατωνικού έρωτα ως στιγμιαία ευτυχία με διαρκή οδύνη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
dimitriskarv, mdim, lambrospsomas, alkis73, dslackw, orwell52, Ιωαννα Δοργιακη, Αίγαγρος, giannaras24, nkarakasis, koureas, KLIOVIRGO, GiotaIoanna, korios1, catalinas, kostavas, apostolos90, dvo dav, Menis Kazoglou, yiang, marinosval, johkal, Μαρίνα Μαύρο, Konstantinos Lykouresis, mamut, ΑναστάσιοςΝτόρβας, argyrometsini, kminachilis, a_giovas, gajudis, Krisτ, zelig, Pattyartmara, mitsost, Zirene, Miskin, premgiannik, fotinipoliteia, Nefeli Karapiperi, fotini_kosti, costastro, dmaliarakis, DemetriosMet, Σωτήρης Χ., vana_del, Панаётис, minabooks, mc99629, pinelopii_mst, thanuser, geopap1984, βιβλιοπόντικας, politisx, profkk79, Jeni19, tapazidis, dchalkidis, ΑΛΑΛΚΟΜΕΝΕΥΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ Μ., Summerwind, lab.alex, Alexandra Zachariadou, anna30, Ted Tzanatos, lastride, fantine62, Arabornn, charesalex, RomanosV, o_liontas, popitas2021, maria vouka, tinoli00, Silverchild, yanyan80, Serafim.K, MAKRHSTA, nhpio.S, blacknarcissus, dimitris87, space_diversity, katerinasid89, classics, James T Hammond, angeta, ani.rst, PaskAndr, nsouvlis, Γιαννης Ισιδώρου, Makis80, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ, Νούφριος ΧαράλαμποςΚριτικές για το προϊόν
[10/02/2018] Livorno. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Η συλλογή διηγημάτων του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, με τίτλο 'Τα Ρόδιν' Ακρογιάλια', φέρει στο επίκεντρο πρόσωπα τα οποία δια-κρατούν και παλεύουν με τις ενοχές τους, πρόσωπα εντός και παράλληλα εκτός πολίχνης, εκεί όπου η παράδοση προσδιορίζεται ως γνωριμία με έναν κόσμο, ένα γίγνεσθαι που μεταβάλλεται.
Ο Παπαδιαμαντικός λόγος αναπτύσσεται ως ιδιαίτερο 'παίγνιο', προσιδιάζει προς την κατεύθυνση αναφορών, νοηματοδοτώντας ακριβώς τις κάθε μικρές στιγμές ως μείζονες, ως στιγμές που δομούν & 'κινούν' την ιστορία της πολίχνης.. Συγκροτώντας υποκείμενα που ανοίγονται σε μία απο-καλυπτική θρησκευτικότητα, ο Σκιαθίτης συγγραφέας σκιαγραφεί τους όρους μίας ιδιαίτερης αμφιθυμίας, σε ένα πεδίο ή κοινωνιο-περιβάλλον όπου τα υποκείμενα εγγράφουν την αίσθηση της 'χαρμολύπης', της 'ανοίκειας' επαφής, της 'χαρμολύπης' που αφενός μεν 'χαίρεται' για κάθε πρακτική στιγμή πραγμάτωσης, αφετέρου δε 'πενθεί' για την απένταξη της από τις συμβολικές πλαισιώσεις της Κοινότητας.
Και αυτή η ιδιαίτερη αμφισημία, οι οριακές μετατοπίσεις των χαρακτήρων, η πολυσημία της μίας και των πολλών δι-επαφών, προσδίδουν στο Παπαδιαμαντικό έργο χαρακτηριστικά συγ-κίνησης, προσεκτικής παρακολούθησης προσώπων που αποδίδουν την 'ενοχικότητα', που δια-μοιράζουν μία ιστορία 'παιγμένη' αβίαστα.
'Τα Ρόδιν' Ακρογιάλια' προτάσσουν εκφάνσεις μίας ατομικής-συγγραφικής εν-συναίσθησης: ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για το σχεσιακό γίγνεσθαι, για το πάθος και τον πόθο της μετωνυμίας, για έναν έρωτα που φέρει και προσδιορίζει το 'στίγμα' του. Τα διηγήματα συγκροτούν κρυφές προσδοκίες, την διαλεκτική βίου και θανάτου, εξελίξεων & μετεξελίξεων.
Η Παπαδιαμαντική γραφή συνιστά την τάση ανάδυσης ιστοριών του 'χαμένου' Ελληνισμού, του παραδομένου στη φωνή του.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.