ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ

Παρουσίαση

Το βιβλίο διαρθρώνεται διαχρονικά αρχίζοντας με την έννοια της οπτικής γωνίας, που εγκαινιάζεται στις αρχές του εικοστού αιώνα και οδηγεί στα τέλη του επιδιώκοντας να χαρτογραφήσει τις αφηγηματολογικές εξελίξεις και να ψαύσει τον παλμό των θεωρητικών αναζητήσεων. Συνεχίζει συζητώντας το θέμα της αφηγηματικής λογικής με την αποδόμηση της βασικής αφηγηματολογικής διάκρισης: ιστορία και αφήγηση. Κατόπιν περνάει στο δυναμικό ρόλο της επιθυμίας στην αφήγηση αναλύοντας τα μυθιστορήματα του Μυριβήλη από αυτή τη σκοπιά, πριν καταλήξει στην ανάπτυξη των θεωριών του Μπαχτίν για το μυθιστόρημα, τη γλώσσα και το καρναβαλικό στοιχείο. Τέλος, προβάλλει κάποιες απόψεις του Lyotard και εν γένει περί μεταμοντερνισμού σε μεταπολεμικά ελληνικά φαινόμενα και κείμενα έτσι καλύπτεται ένα ευρύ φάσμα ελληνικών αφηγήσεων από το δέκατο ένατο αιώνα μέχρι πρόσφατα. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)