ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ

Παρουσίαση

Ο μπαμπάς μάζευε μαύρους τραγουδιστές απ' το Νότο, "φυλετικούς δίσκους", όπως τους έλεγαν τότε, μπάντες μπλουζ, εθνικές μουσικές, τζαζ - ήταν φοβερά ενημερωμένος και δεν τον ένοιαζε που πολλοί απ' αυτούς τους δίσκους ήταν εμπορικά επικίνδυνοι. Μια μέρα που γύρισα στο μαγαζί από κάποια εξωτερική δουλειά, ο μπαμπάς μού έκανε νόημα να πάω στο θάλαμο, που ακούγαμε τους δίσκους. "Άκου αυτό", μου είπε. "Είναι καινούριο". Και ήταν πράγματι κάτι καινούριο, μια υπέροχη ολοζώντανη μουσική με ένα φανταστικό σόλο κλαρινέτο που σε ξεσήκωνε να χορέψεις. Ήταν ο πρώτος δίσκος του Μπέννυ Γκούντμαν. "Καλό δεν είναι;" ρώτησε ο μπαμπάς. "Το λένε σουίνγκ". (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

«Η "Παγκόσμια Έκθεση" είναι μια θαυμάσια χρονομηχανή που παρασύρει τον αναγνώστη σ' εκείνο τον κόσμο με τις κινηματογραφικές σειρές του Ντικ Τρέισι, του Φλας Γκόρντον, του Ζορό, με τις ερασιτεχνικές μπάντες της τζαζ, τα γραμμόφωνα, το Χίλντενμπουργκ και την ίδια την "Παγκόσμια Έκθεση"» (Sunday Telegraph)

«Η Παγκόσμια Έκθεση είναι γραμμένη με βαθιά γνώση και με την επιθυμία να ξυπνήσει αναμνήσεις... Ο Doctorow παρουσιάζει μια τόσο λεπτομερή εξέταση της εποχής, ώστε ο αναγνώστης που έχει ζήσει τη δεκαετία του '30 θα νιώσει ξανά και ξανά το τρεμούλιασμα, αν όχι το σοκ της αναγνώρισης» (New York Review of Books)