ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΕΡΑΣ

Παρουσίαση

Μια ποιητική ιστορία σαράντα ετών.
Μια αφηγηματική σύνθεση με αδημοσίευτα, αλλά και δημοσιευμένα ποιήματα σε νέα γραφή, ενωμένα ή διαλυμένα, μέσα στη νέα μορφή.
Οι τίτλοι έχουν την ιστορία τους, τα ποιήματα μιαν άλλη, οι ενότητες, η φωνή, η σιωπή, η σκηνή, οι πρόβες, η αυλαία που ανοίγει και κλείνει, ο χρόνος που τα διατρέχει, η ιστορία του, ο Λόγος· και εντέλει η ποίηση. (Από την έκδοση)

ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ ΜΕ ΓΟΥΡΛΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ
Κάθε πρωί στις 8
πηγαίνει στη στάση
και παριστάνει ότι
περιμένει το λεωφορείο
Το λεωφορείο δεν σταμάτησε
σε όλες τις στάσεις
Ο οδηγός Είμαι γέρος και τυφλός
Είμαι όλοι οι επιβάτες
Είμαι έξω οι προσμονές
Είμαι η πόρτα που δεν άνοιξε
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

ΛΕΕΙ Η ΑΛΑΛΗ ΑΛΛΗ
Κοντοστέκομαι
Κοντεύω
Απροετοίμαστη
Στα χρόνια
Μου μοιάζει
Η λεία του απογεύματος
Νυχτώνει παντού με δυσκολία
Ο φωτισμός σωπαίνει
Συνεχίζεται η ζωή
Από μακριά
Η πανοπλία της μαλακώνει
Πάμε πάλι
Ανεμοδείκτης 1
Ξυπόλητη ενοχή
Έμψυχες λέξεις
Σε άψυχη λαλιά
Ανεμοδείκτης 2
Τα πρωινά με γουρλωμένα χέρια
Η οικονομία
Είναι άσχημη λέξη
Η αγάπη ανακατεύει
Τα μαχαίρια της
Περπατάω τις κρυφές νύχτες φανερά
Καίγομαι κρυφά τις φανερές μέρες
Τα βήματα έξω από το σώμα της
Θα προσπεράσουν
Στις εκβολές της βιτρίνας
Στέκει ένα έκθετο δειλινό
Το άκαρδο πρόσωπο
Του περιπατητή
ΛΕΞΗ ΚΑΛΛΟΝΗ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ
Ανεμοδείκτης 3
Ξεχάστηκε αφύλαχτη σελίδα στον κήπο
Στόχοι λοξοί
Παλαβώνουν την τάξη
Νυχτώνει σχεδόν κανονικά
Και η ποίηση νοσηλεύεται στο αλφάβητο
Τα λυπηρά
Και τα λυπημένα
Ανεμοδείκτης 4
Ανάρρωση στην αφορμή
Γίνεται ένας τέλειος
Κύκλος;
Ανοίγει μία παρένθεση
(Η παρένθεση)
Η παρένθεση λέει ότι
(Χτυπάει το κουδούνι)
(Είναι ο Συρανό στην πόρτα)
(Μου απαγγέλλει)
(Απαγγέλλει Γιώργο Χουλιάρα)
(Η παρένθεση νομίζει)
(Ότι κλείνει)
(Κόβεται η εικόνα)
Ανεμοδείκτης 5
Χειροκρότημα δυνατό
Σαν χαστούκι
Παίζουν με αλφαβητική παρέλευση
Τη Δευτέρα το θέατρο αργεί
Ανεμοδείκτης 6
ΑΝΑΖΗΤΗΣΑ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΑΓΓΙΖΩ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ
Τα αδειανά φωνήεντα
Ήτανε κάποτε κραυγές
Διαγώνια στον Χρόνο
Τεντώνεται πολυσύλλαβο το φως
Νόμιζα ότι ήταν ένας
Μίσχος μυρωμένος
Πολυθρόνα στην Άνοιξη
Το κεφάλι μου
Είναι στη μοίρα μου
Ο ζεστός σκύλος
Πάνω από το σώμα της Κυριακής
Πέρασε ο δρόμος
Ανεβαίνει η ημέρα
Χωρίς εμπόδια
Ήταν κόκκινες
Οι φλέβες της φωνής
Ήμερες ημέρες
Κρυφοκοιτούσαν το μυαλό μου
Σηκωθείτε, παρακαλώ
Μόλις μπήκε γηραιά η Άνοιξη
Σκεπτόμενη Κατάφαση
Ανεμοδείκτης 7
ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΑΠΕΞΩ ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ ΤΟ ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΕ
Το ποτάμι
Στα μάτια του
Περιφερόταν στο ίδιο ποτάμι
Τυφλός
Η αφοσίωση της ζωής
Έχει το απαλό χρώμα του θανάτου
Όλες οι λέξεις είναι ποιήματα Το ξαναλέω
Και συνεχίζω
Ήταν μια φωτογραφία γυάλινη
Ανεμοδείκτης 8
Ο αέρας με προίκισε το απόγευμα
Όλες οι λέξεις
Προβάρουν άλλες λέξεις
Γηραιά ωμέγα
Ζητούν μακρινή αγκαλιά
Για παράβαση η γραφή
Για παραμόρφωση
Η ευγνωμοσύνη
Των δρόμων
Βαρκούλες και σπιτάκια
Από χαρτί βρεγμένο
Με σκεπάζουν τα φύλλα
Πριν φύγουν
Δεν τρώγεται η ζωή με μαχαιροπήρουνο
Τελικά
Ένα δέντρο μου υποσχέθηκε
Ανεμοδείκτης 9
Ανεμοδείκτης 10
Χρόνια χνούδια
Τρεις κλωστές
ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ (ΓΙΑ ΦΙΝΑΛΕ;)
Ο Χρόνος στα ποιήματα
Τα ποιήματα στον Χρόνο
Η μέρα είναι ακόμα σύμμαχός μου Γρηγόρη ασκεπής ανίδεη
Η ζωή μου θα ξαναρχίσει στα σκαλιά της Place de l'Opera
Όλα τα χαϊδεμένα μου
(Ας) νομίζουν ότι λείπω
Οι λέξεις υποκλίνονται Κατεβαίνουν από τη Σκηνή
Χάνονται στον κόσμο