Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Παρουσίαση

Ο λόφος της Ακρόπολης, όπως δηλώνει και το όνομά του, κατέχει εξέχουσα θέση στην πόλη των Αθηνών και το αττικό λεκανοπέδιο. Βρίσκεται σε υψόμετρο 156 μ. από το επίπεδο της θάλασσας και διαθέτει φυσική οχύρωση και πηγές νερού στους πρόποδές του.
Τα παλαιότερα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας έχουν αποκαλυφθεί στη βόρεια και τη νότια πλαγιά και ανάγονται στη νεολιθική εποχή (5500-3200 π.Χ.). Πυκνότερα είναι τα κατάλοιπα της εποχής του Χαλκού (3200 π.Χ. κ.ε.), ιδίως στην τελευταία φάση της, γνωστή ως Μυκηναϊκή (1600-1100 π.Χ.). Το 13ο αι. π.Χ., κατασκευάστηκε ισχυρή οχύρωση με "κυκλώπεια" τείχη, όπως εκείνα των Μυκηνών και της Τίρυνθας στην Πελοπόννησο. Η μοναδική πρόσβαση της δυτικής πλευράς προστατεύτηκε με τετράπλευρο πύργο, ενώ μια υπόγεια κλίμακα στο βόρειο μέρος οδηγούσε σε πηγή για να εξασφαλιστεί η προμήθεια νερού σε περίπτωση πολιορκίας. Η οργάνωση αυτή προϋποθέτει ένα ανάκτορο (μέγαρο), που θα ήταν η έδρα του τοπικού άρχοντα. Στο ανάκτορο ίσως ανήκουν τα μυκηναϊκά επίπεδα θεμελίωσης (άνδηρα), που αποκαλύφθηκαν στο βορειοανατολικό μέρος του βράχου. Στην εποχή του Χαλκού ανάγεται ίσως η παράδοση ότι ο ήρωας Θησέας, βασιλιάς της Αθήνας, συνένωσε τους οικισμούς της Αττικής σε ένα κέντρο, την πόλη που έκτοτε ονομάστηκε Αθήναι (συνοικισμός). [...] (Από το ιστορικό σημείωμα της έκδοσης)