ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

Παρουσίαση

Είναι αβέβαιο, αν κάποια κοινωνική επιστήμη ήταν ποτέ τόσο νέα και αθώα που να ασχολήθηκε όχι έμμεσα, μέσω της ενασχόλησής της με προγενέστερες απόψεις, αλλά άμεσα με το γνωστικό της αντικείμενο. Βέβαιο είναι, ότι η οικονομική επιστήμη σήμερα δεν είναι.
Αν έτσι έχει το πράγμα, τότε μια, υπό μορφήν εισαγωγικών παρατηρήσεων, συζήτηση του προβλήματος τι είναι οικονομική επιστήμη και ποιο το γνωστικό της αντικείμενο όχι μόνον θα παρέμενε αναγκαστικά προεπιστημονική αλλά και θα οδηγούσε σε αδιέξοδο, διότι σύντομα θα ήταν αναγκασμένη να αναφερθεί και να παραπέμψει στην οικονομική θεωρία, στης οποίας την παρουσίαση θέλει να εισάγει, να προϋποθέσει δηλ. ως γνωστόν ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Οικονομική επιστήμη είναι η οικονομική επιστήμη όπως αναπτύχθηκε μέχρι σήμερα κι όπως ασκείται σήμερα και το αντικείμενο της είναι το αντικείμενο της οικονομικής επιστήμης που ασκείται σήμερα. Συνεπώς το πρόβλημα, τι είναι οικονομική επιστήμη και ποιο το αντικείμενο της, δεν μπορεί παρά να θέτει το ερώτημα τι είναι η οικονομική επιστήμη που ασκείται σήμερα και ποιο το αντικείμενο της κι ίσως, όταν υπάρχει η προεπιστημονική υποψία ότι αυτή η οικονομική επιστήμη δεν ασχολείται με το "πραγματικό" αντικείμενο της οικονομικής επιστήμης, και το ερώτημα, αν είναι δυνατόν να υπάρξει - προς το παρόν ασφαλώς μόνο ως πρόγραμμα - μια οικονομική επιστήμη διαφορετική από την ασκούμενη και ποιο το αντικείμενο της, ποιο το "πραγματικό" αντικείμενο της οικονομικής επιστήμης ή το αντικείμενο της "ορθής" οικονομικής επιστήμης. (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
I. Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
1. Γενικά
2. Τρόποι διαμεσολάβησης του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας και της παραγωγής
α. Γενικά
β. Η κοινωνικοποίηση της εργασίας και της παραγωγής σε μια "κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων"
γ. Η κοινωνικοποίηση της εργασίας και της παραγωγής σε μια κοινωνία ανεξάρτητων παραγωγών, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής τους και δε χρησιμοποιούν ξένη εργασιακή δύναμη
δ. Οι προϋποθέσεις της εμπορευματικής παραγωγής
ε. Η κοινωνικοποίηση της εργασίας και της παραγωγής στην αστική (καπιταλιστική) κοινωνία
3. Ο ενδοεργασιακός καταμερισμός της εργασίας
4. Ουσία, μέγεθος, περιεχόμενο και μορφή της αξίας
II. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ (ΥΛΙΚΑ) ΚΑΙ ΑΞΙΑΚΑ ΜΕΓΕΘΗ Σ' ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
1. Ποσοτικός προσδιορισμός των αξιών των εμπορευμάτων ενός συστήματος παραγωγής
2. Πραγματικό και ονομαστικό ωρομίσθιο
3. Το κοινωνικό προϊόν και η κατανομή του σε εργάτες και καπιταλιστές
4. Παραγωγικό και μη παραγωγικό, κερδοφόρο και μη κερδοφόρο σύστημα
III. ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
1. Διαδικασία εργασίας και διαδικασία αξιοποίησης, παραγωγική και μη παραγωγική εργασία
2. Σταθερό και μεταβλητό κεφάλαιο, τεχνητή, οργανική και αξιακή σύνθεση του κεφαλαίου
IV. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΣΕ ΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
V. Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
1. Απλή, διευρυμένη και φθίνουσα αναπαραγωγή. Αναπαραγωγή του συστήματος και επισώρευση κεφαλαίου
2. Απρόσκοπτη αναπαραγωγή
3. Διατύπωση των συνθηκών απρόσκοπτης αναπαραγωγής ενός συστήματος με τρεις τομείς, τα εμπορεύματα των οποίων ανταλλάσσονται στις αξίες τους, με τη βοήθεια ενός πίνακα ενδιάμεσων και αρχικών εισροών (= συνολικής προσφοράς) και συνολικής ζήτησης των τομέων
4. Αναπαραγωγικοί και μη αναπαραγωγικοί τομείς, αναπαραγωγικά και μη αναπαραγωγικά εμπορεύματα και αναπαραγωγική και μη αναπαραγωγική εργασία
5. Η αναπαραγωγή των σχέσεων παραγωγής
VI. ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ
1. Εισόδημα, κατανάλωση, επισώρευση και αποταμίευση
2. Επισώρευση και επένδυση
3. Το εισοδηματικό κύκλωμα μιας κλειστής οικονομίας χωρίς κράτος
4. Οι σχέσεις μιας ανοιχτής οικονομίας με την αλλοδαπή
5. Το εισοδηματικό κύκλωμα μιας ανοιχτής οικονομίας χωρίς δημόσιο τομέα
6. Το εισοδηματικό κύκλωμα μιας ανοιχτής οικονομίας με δημόσιο τομέα
7. Ιδιοποίηση και διάθεση του εισοδήματος από τους επιμέρους τομείς
α Ο επιχειρηματικός τομέας
β Ο δημόσιος τομέας
γ Τα νοικοκυριά
δ Ο ιδιωτικός τομέας
Η εθνική οικονομία στο σύνολο της
8. Η χρήση του εισοδήματος από τους επιμέρους τομείς
Ο επιχειρηματικός τομέας
α Τα νοικοκυριά
β Ο ιδιωτικός τομέας
γ Ο δημόσιος τομέας
δ Το έλλειμμα ή πλεόνασμα στην κάλυψη δαπανών πριν και μετά τις μεταβιβαστικές πληρωμές προς και από την αλλοδαπή
ε Το κεφάλαιο και η περιουσία ενός τομέα και της εθνικής οικονομίας
στ Μη εισοδηματικές δαπάνες και μη εισοδηματικά έσοδα
VII. ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ
1. Γενικά
2. Λογαριασμός παραγωγής και χρήσεως του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος
3. Οι Λογαριασμοί διάθεσης του εισοδήματος του τομέα των επιχειρήσεων, του τομέα των νοικοκυριών και του δημόσιου τομέα
4. Οι Λογαριασμοί τρεχόντων εσόδων και εξόδων του τομέα των επιχειρήσεων, του τομέα των νοικοκυριών και του δημόσιου τομέα και ο Λογαριασμός τρεχουσών συναλλαγών του δημόσιου τομέα
5. Ο Λογαριασμός εθνικού εισοδήματος
6. Ο Λογαριασμός επενδύσεων και αποταμίευσης της οικονομίας
7. Ο Λογαριασμός διεθνών συναλλαγών της οικονομίας
8. Οι Εθνικοί Λογαριασμοί ως σύστημα λογαριασμών διπλής εγγραφής
9. Σύντομη σύγκριση του αναπτυχθέντος σχήματος Εθνικών Λογαριασμών με το σχήμα των Εθνικών Λογαριασμών της Ελλάδας
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α': Οι Εθνικοί Λογαριασμοί της Ελλάδας 1970 και 1974-1981
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β': Λεξιλόγιο εθνικολογιστικών όρων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ