ΑΙΣΧΥΛΟΣ: «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ» (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

Η «Ορέστεια» είναι η μόνη τριλογία του Αισχύλου που μας σώθηκε. Χάρη σ' αυτή μπορούμε να σχηματίσουμε σαφή αντίληψη του τρόπου με τον οποίο ο ποιητής συνέδεε σε οργανική ενότητα έναν πολύπλευρο μύθο, πώς ανέπτυσσε μία κεντρική ιδέα σε τρία συνεχόμενα δράματα, πώς συλλάμβανε, δηλαδή, και πώς πραγμάτωνε την ποιητική του έμπνευση. Η διάσωση της τριλογίας αυτής είναι από τα ευτυχέστερα γεγονότα της φιλολογίας, όχι μόνο γιατί βρισκόμαστε μπροστά στο πιο ρωμαλέο, το πιο βαθύ, το πιο συγκλονιστικό έργο της αρχαίας τραγωδίας -το τελειότερο δημιούργημα του ανθρωπίνου πνεύματος, κατά τον Swinburne- αλλά και γιατί μας δίνει το ασφαλές μέσον για την κατανόηση της όλης αισχυλείου τεχνικής στη δραματική σύνθεση, καθώς και της βαθύτερης σκέψης που παρορμούσε τον ποιητή σ' αυτή. (...)
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Περιεχόμενα

Σχόλια