Χειρότερα κι από σκυλιά

Παρουσίαση

Το Χειρότερα κι από σκυλιά (1971) αποτελεί μερική αυτοβιογραφική αφήγηση ίου Τσαρλς Μίνγκους (1922-1979), η οποία δεν διαλαμβάνεται αποκλειστικά την τζαζ, μα τις πτυχές της προσωπικής ζωής του μπασίστα αρχιμουσικού ως πολίτη β' κατηγορίας των ΗΠΑ και ως προσωπικότητα η οποία επικαθορίστηκε από αντιθετικά μεταξύ τους μέτρα και σταθμά. Η τζαζ, ως υπόστρωμα αυτής της πορείας, καταγράφεται στον βαθμό που βοηθά στην απόδοση και την ανάλυση του αυτοβιογραφούμενου. Το βιβλίο γράφτηκε αποσπασματικά έχοντας ως βάση τις επισκέψεις του Τσαρλς Μίνγκους στον ψυχίατρο και τα όσα διηγήθηκε σ' αυτόν κατά τη διάρκεια αυτών των επισκέψεων. Κατά τα δύο τρίτα πραγματικά γεγονότα και κατά το ένα τρίτο μυθοπλασία, το Χειρότερα κι από σκυλιά συνιστά, μοναδικό στο είδος του, ντοκουμέντο απαθανάτισή μιας σειράς συγκυριών, αιτιών και συνεπειών κατά τρόπο απροκάλυπτο και απροσδόκητο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια αμερικάνικου τύπου αυτοβιογραφία από έναν σπουδαίο καλλιτέχνη σαν τον Τσάρλς Μίνγκους προκαλεί το ενδιαφέρον όχι μόνο για να κατανοήσουμε τη τέχνη του μέσα από τη ζωή του, αλλά και γιατί μας αποκαλύπτει έναν κόσμο που ποτέ δεν θα πάψει να μας εντυπωσιάζει: τον κόσμο της ανεξάντλητης Αμερικής, αυτής της απίθανης χώρας όπου τα όνειρα ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα. Γεννημένος στο Γουάτς της κομητείας του Λος Άντζελες, στην πολιτεία της Καλιφόρνιας, ο Μίνγκους είχε την τύχη που έχουν οι μαύροι που μεγαλώνουν στα γκέτο. Το βασικό όνειρο αυτών των παιδιών είναι να γίνουν νταβατζήδες, να φορέσουν ένα ακριβό και φανταχτερό κουστούμι και να κάνουν βόλτα στα χαλάσματα της γειτονιάς τους με μιαν απαστράπτουσα Κάντιλακ. Από αυτό το μεγαλεπήβολο "όνειρο" δεν ξέφυγε ούτε ο Μίνγκους, παρά το γεγονός ότι, σχετικά γρήγορα είναι η αλήθεια, κατάλαβε πως δεν του ταίριαζε καθόλου αυτού του είδους η... καριέρα. Στο βιβλίο αυτό -μια αποκαλυπτική αυτοβιογραφία- ο Μίνγκους, ένας εκ των σπουδαιότερων Αμερικανών μουσικών της Τζαζ του 20ου αιώνα, καταγράφει τα βασικά περιστατικά της ζωής του, όλη αυτή την απίθανη περιπέτεια ενός μαύρου που από τα καταγώγια της γειτονιάς και την άθλια ζωή των δρόμων, κατέληξε στα πολυτελή διαμερίσματα της Νέας Υόρκης και στην κορυφή του αμερικάνικου μουσικού στερεώματος. Στη διαδρομή αυτή, τη γεμάτη ένταση, μουσική, κοντραμπάσο, γυναίκες, έμπνευση, ο Μίνγκους κάθισε και στο κρεβάτι του ψυχαναλυτή προκειμένου να κατανοήσει τον εαυτό του. Έναν εαυτό που δεν ευτύχησε να "γνωρίσει", μέσα από την πολυτάραχη ζωή του, που τελικά τον κατέβαλε, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί για ένα μεγάλο διάστημα από τη σκηνή της Τζαζ. Μέσα από μια βαθιά και ουσιαστική επίγνωση της μαύρης μουσικής κληρονομιάς, κατάφερε να διαμορφώσει το δικό του προσωπικό ύφος στις συνθέσεις του, αλλά και στους αυτοσχεδιασμούς του. (ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ, Το Ποντίκι, 2/9/2010)