Η "ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΩΔΗ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Ο Άλβαρο ντε Κάμπος είναι ένας από τους τρεις πιο σημαντικούς ετερώνυμους του Φερνάντο Πεσσόα, ίσως ο σημαντικότερος -αν λάβουμε υπόψη την ιδιαίτερη σχέση που ενώνει τον Πεσσόα με το αγαπημένο του προσωπείο- με την πλέον ολοκληρωμένη βιογραφία και ποιητική. Εκκεντρικός, μεγαλόσχημος, παροξυσμικός, δηλωμένος οπαδός του Ουίτμαν, υμνητής της τεχνολογίας και του σύγχρονου πολιτισμού, εκφραστής ενός ανεκπλήρωτου ερωτισμού και ενός φαντασιωσικού πανσεξουαλισμού, ο Πεσσόα-Κάμπος, προϊόντος του χρόνου, κυριεύεται από την οδύνη της ύπαρξης, το πάθος της αποτυχίας, τη μανία της ήττας, σφραγίζοντας με το μοντερνισμό του όχι μόνο την πορτογαλική αλλά και την παγκόσμια ποίηση του 20ού αιώνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΑΛΒΑΡΟ ΝΤΕ ΚΑΜΠΟΣ, ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ: Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Ο ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ (1913 - 1914)
Τρία σονέτα
Opiarium
Ο ΑΙΣΘΗΣΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (1914 - 1922)
Θριαμβική ωδή
Δύο αποσπάσματα ωδών (τέλος των δύο ωδών, φυσικά)
"Ξυπνάει η πόλη της Λισαβόνας, αργότερα απ' τις άλλες"
"Βρέχει πολύ, βρέχει υπερβολικά"
Θαλασσινή ωδή
Στον Φερνάντο Πεσσόα
Χαιρετισμός στον Ουόλτ Ουίτμαν
Το πέρασμα των ωρών
"Η φαντασία μου Αψίδα του Θριάμβου"
"Ο φωτογραφικός μου εγκέφαλος"
"Τελικά ο καλύτερος τρόπος να ταξιδεύεις είναι να αισθάνεσαι"
"Α, οι αναποφάσιστες ώρες που η ζωή μου μοιάζει να 'ναι άλλου"
"Να 'χεις υποχρεώσεις, τι μπελάς!"
Ποίημα σε ευθεία γραμμή
Ο ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (1923 - 1930)
Lisbon Revisited (1923)
"Έγειρα πίσω στη σεζλόνγκ κι έκλεισα τα μάτια"
"Κυριαρχεί στην αποβάθρα ο πυρετός της άφιξης"
"Διασταυρώθηκε μαζί μου, με συνάντησε σ' ένα δρόμο της Μπάισα"
Lisbon Revisited (1926)
"Στις μελλοντικές πλατείες - ίσως ίδιες με τις δικές μας - "
"Έχασα την ελπίδα σαν πορτοφόλι άδειο..."
Κατάστημα ψιλικών
Γραμμένο σ' ένα βιβλίο εγκαταλειμμένο σε κάποιο ταξίδι
Δημογοργών
Σύννεφα
"Στο τιμόνι της Σεβρολέτ για το δρόμο της Σίντρα"
Νυκτερινό της μέρας
Σημείωση
Αϋπνία
Τυχαία
"Ανοίχτε μου άλλη πραγματικότητα!"
Ο Μαρινέτι, ακαδημαϊκός
Παραλίγο
"Α, η δροσιά στο πρόσωπο όταν δεν κάνεις το καθήκον!"
"Μην ανησυχείτε για μένα: κι εγώ έχω τη αλήθεια"
"Εγώ που 'μαι μεθυσμένος από την αδικία του κόσμου"
"Βαδίζω στη νύχτα ενός δρόμου των προαστίων"
"Σήμερα που όλα μου λείπουν, σαν να μου 'λειπε το έδαφος"
"Φτάνει μέσα απ' την ομιχλώδη μέρα κάτι απ' τη λησμονιά"
Γενέθλια
Διττανθρακικό νάτριο
"Η Αγγλιδούλα, τόσο ξανθιά, τόσο νέα, τόσο καλή"
"Ναι, είναι σαφές"
"Κι όμως, κι όμως"
"Θα 'θελα να θέλω ν' αγαπώ"
"Καημένε μου, δεν έχω πώς να σε παρηγορήσω"
"Η ζωή είναι για τους ασύνειδους (ω Λύντια, Σελιμέν, Νταίζη)"
"Με πούλησα τζάμπα στους τυχαίους της συνάντησης"
"Μεγάλες είναι οι έρημοι, κι όλα είναι έρημος"
Κουρέλι
"Αρχίζω να με γνωρίζω. Δεν υπάρχω"
"Έχω γράψει πιο πολλούς στίχους απ' ό, τι αλήθεια"
Ο ΑΠΟΜΑΧΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (1931 - 1935)
"Έχω ένα γερό συνάχι"
"Μη μιλάς δυνατά, γιατί αυτό εδώ είναι ζωή"
Σημειώσεις για την Ταβίρα
"Θέλω να τελειώσω ανάμεσα στα τριαντάφυλλα, γιατί τ' αγάπησα παιδί"
"Η ανθρώπινη ψυχή είναι βρόμικη σαν πρωκτός"
"Κι οι χάρτες στο θάμβος τους, αφηρημένος δρόμος προς τη φαντασία του συγκεκριμένου
"Κάν' τις βαλίτσες σου για το Πουθενά!"
Ψυχοτυπία
Magnificat
Δακτυλογραφία
"Να μην έχω συγκινήσεις μήτε πόθους μήτε επιθυμίες"
"Η Λισαβόνα με τα σπίτια της"
"Αυτή η παλιά αγωνία"
"Στο σπίτι μπροστά από μένα και τα όνειρά μου"
"Κοντεύουν μεσάνυχτα κι ακούγεται ησυχία"
"Την Κυριακή θα πάω στην εξοχή στο πρόσωπο των άλλων"
"Πάει τόσος καιρός που δεν είμαι ικανός"
Ντομπράδα τον Πόρτο
Θέρετρο
"Έβγαλα τη μάσκα κι είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη"
La-bas, je ne sais ou
"Την παραμονή της καμιάς αναχώρησης"
"Τόσα σύγχρονα ποιήματα!"
"Σύμβολα; Βαρέθηκα τα σύμβολα..."
"Το διώνυμο του Νεύτωνα είναι εξίσου ωραίο με την Αφροδίτη της Μήλου"
"Ναι, όλα είναι σωστά"
"Είμαι κουρασμένος, είναι σαφές"
"Δεν σκέφτομαι τίποτα"
"Ο ύπνος που πέφτει πάνω μου"
"Όλες οι ερωτικές επιστολές είναι"
ΕΠΙΜΕΤΡΟ