ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Υπάρχουν άνθρωποι που και μόνον επί τη θέα τους τρομάζεις:
δε χρειάζεται καν να σου αποκαλύψουν την ψυχή τους,
πρόσωπα με σταματημένη την κίνηση, απολιθωμένα,
φαγωμένα, βαθουλωμένα σαν τις θαλάσσιες πέτρες,
-πνοή ζωής δεν περνάει ποτέ απ' αυτά τα μάτια-
άλλοτε πάλι παραμορφωμένα οικτρά, αγνώριστα,
δίχως μύτες, στόμα, παρειές, και στα μάτια δυο άδειες τρύπες.
Καμιά φορά τους συναντάς στο δρόμο
κι έντρομος το πρόσωπο αλλού στρέφεις ή αρχίζεις
να τρέχεις όσο πιο γρήγορα μπορείς για ν' αποδιώξεις
έτσι το απαίσιο θέαμα.
(Τίποτα, τίποτα δε φτάνει
την οξύτητα της οδύνης στα πρόσωπά μας.) [Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΞΩΣΕΩΣ
Ποιος μπορούσε λοιπόν να φανταστεί
Με μικρά βήματα
Μέσα στον ύπνο
Μα πως λοιπόν μεγάλωσε τόσο
Έλα λοιπόν μεσ' από τα χαλάσματα
Το πρόσωπό σου
Αν θρηνώ
Ω εσύ, πράγμα αρπαγμένο
Πόσες φορές
Η ομίχλη
Θέλω, ακόμα, να πω
Υπάρχουν άνθρωποι
Η σήραγγα
Εδώ
Πρόλαβε, ποίηση
Τούτο τον κίνδυνο
Πού οδηγούμαι λοιπόν, Θεέ μου
Δεν την αρνιέμαι την οδύνη
Ενδοστροφή
Καθώς μέσα στο χρόνο προχωρείς
Μην απορείς, μητέρα
Εγκώμιο
Σαν τους ξενιτεμένους
Προετοιμασία και ώρες αναμονής πριν από μακρύ ταξίδι
ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
Δε μίλησα ακόμα
Το ξέρεις, Θεέ μου
Τί άλλο πρέπει
Είναι πολλοί
ARS POETICA
Το βαρύ μαχαίρι
Υποθήκη πατρική
Θεέ μου, όταν τελειώνει
Τώρα που γήινο στήριγμα
Θύματα απάτης
Δυο τρία γερά χτυπήματα
Γενναιότης
Μην πουν οι ερχόμενοι
Τις νύχτες, όταν όλοι κοιμούνται
Τι 'ναι η ζωή δεν ξέρω πια
Φορές φορές συλλογίζομαι
Χρόνια στην εξορία
Οι πράξεις
Τα ποιήματα
Ενδιαίτημα πικρό
Ο εχθρός
Ο ποιητής
Το δικαίωμα να μιλήσω
ΑΦΑΙΜΑΞΗ '66-'70
Στον αναγνώστη
ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Παράξενο πουλί μου
Οι αγαπημένοι μου
Ένας που πείστηκε
Της ζωής δεν κρατώ
Νύχτα περίλαμπρη
Ο κήπος μου
Η εξήγηση
Οικοδομή
Ένα παιχνίδι σικέ
Τούρτα γενεθλίων
Ζωή
Κάποτε πρέπει
Η κατάληξη
Θηρίο αγαπημένο
Το επάγγελμά μου χωρίς μέλλον
Απολογισμός
ΑΝΑΒΑΣΗ
Ανάβαση
Κατάθεση
Χώρος δεν είναι πια
Παντού το κλέβουν το ψωμί
Σιγά σιγά θ' ανάψει η φωτιά
Για να μην πέφτουν πια
Τελευταία λόγια
Σ' ό,τι έχω γράψει ως τώρα
ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
Το φως
ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ
Έλευση
Τώρα που βγάζω φτερά
Μ' ελαφρά βήματα
Το στήθος μου έγινε λιβάδι
Σαν το παλιό δαδί
Το νέο φεγγάρι
Ο έφηβος άνεμος
Έλα να καούμε
Του χρόνου λάφυρο
Το τίμημα
Αυτά
Έξοδος
Η λάμψη
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ
Ψυχή και σώμα
Φτωχοί και πλούσιοι
Τα υλικά της χαράς
Με τα καινούρια μάτια
Η ζωή μας δεν πάει χαμένη
Σαν τα παλιά εικονίσματα, Ι
Σαν τα παλιά εικονίσματα, II
Η πληγή
Το μαύρο χέρι
Δεν ξέρω
Τις νύχτες
Πόσο λίγο
Στην καταφρόνια και στη φτώχεια
ΤΑ ΧΑΪ-ΚΑΪ
ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ
ΑΡΡΩΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΣΤΕΓΑ
ΑΠΟΓΥΜΝΩΣΗ
Αίνος
Η ΚΩΜΩΔΙΑ
Το χρέος
Οι φωνές
Η κλοπή
Η οδύνη λάμπει
Ο σιωπηλός μάρτυς
Τα λόγια των ποιητών
Σαν τα έρημα στρουθιά
Μείνετε, ποιήματά μου
Η κωμωδία
ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ
Όσο περνά ο καιρός
Φαρμακωμένο αγέρι
Πανδοχείο
Με παραχαραγμένη τη ζωή μας
Μέρα τη μέρα
Καιρός
Φίλε, τώρα που χάσαμε
Στους δρόμους
Διομήδης Κομνηνός
Τώρα να γίνεις ταπεινός
Φωτιά της πράξης
Από τις σχάρες
Τα πρώτα βήματα
Όταν σημάνει προσκλητήριο
Ωραία που λάμπει
Δυο έρημα ίχνη
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Η επίσκεψη
Αγάπη
Ο ύπνος των φτωχών
Βροχούλα φθινοπωρινή του ελέους
Χιόνι της Μοίρας
Ο Ιησούς εγκαταλείπει τον πατέρα του
Κέντημα
Χέρια
Λουκάς Βενετούλιας
Μ/Σ ΝΙΚΟΛΑ ΒΑΠΤΣΑΡΩΦ
Ωδή σε μια γερασμένη μέδουσα
Η ντροπή
Η συνάντηση
Υπεραστική συνδιάλεξη
Η εμφάνιση
Γαλαξείδι
Παράπονο
Μαγνήτης
Το φεγγάρι
Ο Βαγγέλης
Άγαλμα ή η εξαγορά
Όχι μονάχα πια οι νεκροί
Στη μέση του ταξιδιού
Η επέμβαση
Υστερόγραφο
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ