Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Παρουσίαση

Αντικείμενο του βιβλίου είναι, ολόκληρο το μέχρι στιγμής πρωτότυπο λογοτεχνικό έργο του Χειμωνά, δηλαδή τα εννέα λογοτεχνικά του βιβλία ως σύνολο. Η έρευνα βασίσθηκε στην αρχική υπόθεση ότι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του λογοτεχνικού έργου του Χειμωνά δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων αποκλίσεων ή και συνειδητών, ασύνδετων όμως και μεμονωμένων επιλογών, αλλά αντιπροσωπεύει το πρωτότυπο προϊόν της συνεπούς και παραδειγματικής εφαρμογής μιας πλήρους, ολοκληρωμένης θεωρίας δημιουργικού λόγου.
Σκοπός του έργου είναι αφενός να εντοπίσει τις επιμέρους παραμέτρους, τις επιμέρους πληροφορίες, τους επιμέρους μηχανισμούς και τη δομή που προσδιορίζουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του λογοτεχνικού έργου του Χειμωνά, και αφετέρου να εξετάσει τη δυνατότητα κωδικοποίησης όλων αυτών των στοιχείων, έτσι ώστε να αναγνωρισθεί η θεωρία δημιουργικού λόγου του συγγραφέα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Τα λογοτεχνικά έργα του Γιώργου Χειμωνά
Βραχυγραφίες των τίτλων
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΣ
Α': ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
(Τα συστατικά του κειμενικού κόσμου του συγγραφέα)
1. Θεματική
-Επικοινωνία τον ατόμου
Ανθρώπινες σχέσεις
Αντιπαράθεση του ατόμου προς εαυτό και προς το περιβάλλον
Η αμφίδρομη σχέση έλξη-αποστροφή
Η διακεκριμένη παρουσία
Το εξαιρετικό άτομο
Η αποκοπή του ατόμου από το περιβάλλον
Η μόνωση του ατόμου
Ο διεκπεραιωτής
Το δίλημμα χρέος-δικαίωμα
Σχέσεις κατά ζεύγη
Ο φόνος
-Συνείδηση του ατόμου
Προς την αυτογνωσία
Μεταμορφώσεις
Υπέρβαση των συμβατικών ορίων
Ο θάνατος
Η αθανασία
Ο χρόνος
-Το αιφνίδιο/απροσδόκητο στοιχείο
2. Χαρακτήρες
-Κεντρικοί χαρακτήρες
Ζεύγη κεντρικών χαρακτήρων
Μεμονωμένοι κεντρικοί χαρακτήρες
-Περιφερειακοί χαρακτήρες
Ζεύγη περιφερειακών χαρακτήρων
Μεμονωμένοι περιφερειακοί χαρακτήρες
Ομάδες περιφερειακών χαρακτήρων
-Κύρια ονόματα
Υπαρκτά >>
Κύρια ονόματα-γράμματα του αλφαβήτου
>> -αφηρημένες έννοιες
>> με μυθική διάσταση
3. Τόποι του κειμενικού κόσμου
Γεωγραφικοί όροι
Τοπογραφικά σήματα
4. Εσωτερική επικοινωνία
Οι ανθρώπινες σχέσεις ως αγωγός προς την αυτογνωσία
Η μόνωση του ατόμου
Σχέσεις κατά ζεύγη
Η υπέρβαση των συμβατικών ορίων
Ο θάνατος
Β': Η ΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
1. Κειμενικές λειτουργίες
Συνοχή
Συνεκτικότητα
Προθετικότητα
Αποδεκτότητα
Πληροφορητικότητα
Καταστασιακότητα
Διακειμενικότητα
2. Αρχιτεκτονική του κειμένου
Ροή του κειμένου
Πρωτοτυπία σύνθεσης
Τα περιστατικά
Γ': Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
1. Ύφος
2. Υφολογικοί μηχανισμοί
-Παρέμβαση του συγγραφέα
Παρέμβαση με τη μορφή σχολίων
>> >> >> του απροσδόκητου αφηγηματικού τέλους
>> >> >> της οριστικής διακοπής της αφήγησης
-Σιωπή
Η σιωπή εισάγει το κείμενο
>> συμπληρώνει το κείμενο
>> παρεμβαίνει στο κείμενο
-Ρυθμός
Το μήκος των γλωσσικών μονάδων (Το μήκος των λέξεων, Το μήκος των εκφωνημάτων)
Η θέση του τόνου (Γραμμικά τονικά σχήματα, Παραδοσιακά ποιητικά μέτρα, Ρυθμός παιδικού τραγουδιού)
Η επανάληψη γλωσσικών στοιχείων (Επανάληψη φθόγγων/παρήχηση, Επανάληψη γλωσσικών μονάδων/λέξεων, Επανάληψη γλωσσικών δομικών σχημάτων)
-Μεταγλωσσικότητα
Ποιητική μεταγλώσσα
Μεταγλωσσική πεζογραφία (Ο λόγος ως σημαινόμενο, Η μιμόγλωσσα, Η λέξη ως σήμα επικοινωνίας)
3. Υφολογικοί δείκτες
-Γραφηματικές ποικιλίες (Άρθρο, Κατάληξη)
-Τεχνητή πολυτυπία
-Νεολογισμοί
-Προτασιακές δομές
Κοινή έκταση εκφωνήματος (Εκφώνημα-πρόταση, Εκφώνημα συνδυασμός προτάσεων)
Αποκλίνουσα έκταση εκφωνήματος (Εκφώνημα-πρόταση, Εκφώνημα-συνδυασμός προτάσεων, Διαπλοκή εκφωνημάτων)
Απόσπαση όρων (Απόσπαση-προβολή υποκειμένου, Απόσπαση-προβολή αντικειμένου, Απόσπαση-προβολή άλλων προτασιακών όρων)
Απόσπαση δευτερευουσών προτάσεων
-Σημασιοσυντακτικά φαινόμενα
Πρόταξη ή θεματοποίηση όρου/πρόληψη
Σύνταξη κατά σύνεση ή κατά το νοούμενο
Επανάληψη (Επανάληψη γλωσσικών μονάδων, Διαδοχικές επαναλήψεις γλωσσικών μονάδων, Επανάληψη γλωσσικών δομικών σχημάτων, Επανάληψη κειμενικού αποσπάσματος)
Έλλειψη (Έλλειψη ρήματος, Έλλειψη ουσιαστικού, Έλλειψη συνδετικών στοιχείων/ασύνδετο σχήμα)
Μεταφορά (Μια έννοια αποδίδεται με τους όρους μιας άλλης, Μια αφηρημένη έννοια αποδίδεται ως έμψυχη, Μια μη-ανθρώπινη έννοια αποδίδεται με ανθρώπινες ιδιότητες/προσωποποίηση, Σημασιολογική σύναψη/παρομοίωση, Σημασιολογικός παραλληλισμός)
Χρήση επιθέτου (Κοινή χρήση επιθέτου, Αποκλίνουσα χρήση επιθέτου)
Ουσιαστικό σε λειτουργία επιθέτου
Οργάνωση και περιγραφή του κειμενικού χρόνου (Συνδυασμός διαφορετικών γραμματικών χρονικών τύπων του ίδιου ρήματος, Συνδυασμός διαφορετικών γραμματικών χρονικών τύπων διαφορετικών ρημάτων)
Αφοριστικά εκφωνήματα (Αξιώματα, Άλλα ομοειδή εκφωνήματα)
Λεξιλογικές αποκλίσεις/Φραστικοί νεολογισμοί (Αποκλίσεις σε επίπεδο ονοματικού συντάγματος, Αποκλίσεις σε επίπεδο πρότασης/εκφωνήματος)
-Στίξη και εστίαση του μηνύματος (Περιγραφή, Συμπλήρωση-επεξήγηση-διευκρίνηση, Δήλωση-έμφαση-έξαρση, Ανάπτυξη-εξέλιξη-πρόοδος)
[...]