Ο ΦΡΟΥΝΤ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Παρουσίαση

Τι τίτλους μπορεί να επιδιώξει ένας ποιητής για να γιορτάσει την επέτειο ενός μεγάλου επιστήμονα;
Ζήτημα συνειδήσεως, που μπορεί κανείς να το θέσει και σ' όσους νόμισαν πως έπρεπε να του αναθέσουν αυτό το έργο, διατυπώνοντάς το έτσι: Τι λόγους μπορεί να επικαλεσθεί μία επιστημονική εταιρεία, στην προκειμένη περίπτωση μία ακαδημαϊκή εταιρεία ιατρικής ψυχολογίας, όταν, για να γιορτάσει μια μεγάλη επέτειο της ζωής ενός επιστήμονα, δεν καλεί ένα από τα μέλη της, έναν επιστήμονα, αλλά έναν ποιητή, δηλαδή ένα ανθρώπινο πνεύμα, που αντί να στηρίζεται στη θετική γνώση, στην ανάλυση, στην εξέταση, αφήνει ελεύθερη την αυθόρμητη φαντασία του, προχωρεί συνθετικά και δεν ξέρει παρά την επιφανειακή δράση και την επιφανειακή δημιουργία ένα πνεύμα πλασμένο για να είναι αντικείμενο κάποιας γνώσεως και όχι προετοιμασμένο από τη φύση και την αγωγή για να γίνει υποκείμενό της; [...] (Από την έκδοση)


Ο Φρόυντ και το Μέλλον Είναι μια ομιλία που έγινε στη Βιέννη με την ευκαιρία της ογδοηκονταετηρίδας του Φρόυντ. Οι Τόμας Μαν, Ρομαίν Ρολλάν, Ζυλ Ρομαίν, Χ.Τζ. Γουέλς Βιρτζίνια Γουλφ και Στέφαν Τσβάιχ έστειλαν την ακόλουθη ανοιχτή επιστολή για τα ογδοηκοστά γενέθλια του Σίγκμουντ Φρόυντ. Αυτή η επιστολή δημοσιεύτηκε στο NEW REPUBLIC στις 17 Ιουνίου του 1936.
17 Ιουνίου, 1936 Λονδίνο, Αγγλία
Η ογδοηκοστή επέτειος από τη γέννηση του Σίγκμουντ Φρόυντ μάς δίνει την ευκαιρία να συγχαρούμε και να αποτίσουμε φόρο τιμής στον Μεγάλο Δάσκαλο, του οποίου οι ανακαλύψεις άνοιξαν τον δρόμο προς μια βαθύτερη κατανόηση της ανθρώπινης ψυχής. Ανεκτίμητη είναι η συνεισφορά του στους τομείς της ιατρικής, της ψυχολογίας, της φιλοσοφίας και της τέχνης, ενώ εδώ και δύο γενεές είναι αναμφισβήτητα ο πρωτοπόρος σε ό,τι αφορά στην εξερεύνηση των μέχρι σήμερα αχαρτογράφητων περιοχών της ανθρώπινης νόησης. Πνευματικά ανεξάρτητος, ένας άνδρας με διεισδυτική ματιά (ein Mann mit erzenem Blick) -χαρακτηρισμός που είχε αποδώσει ο Νίτσε στον Σοπενχάουερ-, καινοτόμος και τόσο σημαντικός ώστε το έργο του να προσελκύει μελετητές. Ακολουθώντας το δικό του μονοπάτι και τις δικές του υψηλές αλήθειες, αποκαλύπτει οτιδήποτε κρυμμένο και φωτίζει οτιδήποτε σκοτεινό, επικίνδυνο και ανησυχητικό. Σε όλους τους τομείς της επιστημονικής εργασίας του έθεσε νέους προβληματισμούς και άλλαξε τα δεδομένα τού παρελθόντος. Κατόρθωσε να επεκτείνει τον χώρο των ερευνητικών αναζητήσεων, ενώ η ώθηση που έδωσε στη δημιουργική σκέψη έκανε ακόμη και τους αντιπάλους του να τον σέβονται. Οι επόμενες γενιές είναι πιθανόν να αναθεωρήσουν και να επαναξιολογήσουν πολλά από τα πορίσματα των ερευνών του, αλλά οι προβληματισμοί του και τα επιστημονικά επιτεύγματά του θα παραμείνουν θεμελιώδη. Οι ιδέες στις οποίες έδωσε υπόσταση και η ορολογία που δημιούργησε είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας, ενώ δεν υπάρχει τομέας της ανθρώπινης δραστηριότητας -από τη λογοτεχνία και την τέχνη, την έρευνα, την ιστορία, τη θρησκεία και τη μυθολογία έως την παιδαγωγική και τη λαογραφία- που να μην ανιχνεύονται οι επιρροές του έργου του. Χωρίς αμφιβολία, το πλέον αξιομνημόνευτο επίτευγμα της γενιάς μας θα είναι η συμβολή του Σίγκμουντ Φρόυντ στο χώρο της ψυχολογίας.
Είναι αδύνατον να φανταστούμε τον πνευματικό κόσμο του σήμερα χωρίς τη δική του συμβολή και είμαστε ιδιαιτέρως ευτυχείς που βρίσκεται ανάμεσά μας με την ακατάβλητη δραστηριότητά του. θα έχει πάντα την ευγνωμοσύνη μας. [Τόμας Μαν, Ρομαίν Ρολλάν, Ζυλ Ρομαίν, Χ.Τζ. Γουέλς Βιρτζίνια Γουλφ, Στέφαν Τσβάιχ]