ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Παρουσίαση

Αν σε ένα και μόνο πρόσωπο συνυπάρχουν ο Τζέιμς Μποντ, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο Μπιλ Γκέιτς, τότε έχουμε μπροστά μας ένα φαινόμενο! Μεγαλοφυΐα ή τρελός, με μυαλό ξυράφι, με γνώσεις ατελείωτες, ο Αρτέμης Φάουλ κρύβει μέσα του ειλικρίνεια, τρυφερότητα, δύναμη, συμπόνια. Με όλα τα προσόντα ενός ηγέτη, δεν παύει να είναι αυτό που όλοι κρύβουμε μέσα μας: ένα παιδί. Στο δρόμο που άνοιξε ο Φίλιπ Πούλμαν με την Τριλογία του και η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ με τον Χάρι Πότερ, έρχεται τώρα ένας νέος Ιρλανδός συγγραφέας να μας δείξει, μέσα σ' ένα μεγάλο καθρέφτη, δύο κόσμους παράλληλους που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αντανάκλαση του ενός μέσα στον άλλο. Ένα βιβλίο πραγματικά φανταστικό! (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

- Γιατί Αρτέμης και γιατί Φάουλ;
«Ηθελα ένα ασυνήθιστο όνομα. Σίγουρα ελληνικό για να συνδυάζει έμφυτη εξυπνάδα με καλλιέργεια», μου λέει ο 37χρονος «μπαμπάς» του Αρτέμη. «Στην αρχή τον είχα ονομάσει Αρχιμήδη, όμως το άλλαξα γιατί όλοι νόμιζαν ότι είναι ένα ιστορικό βιβλίο. Στη συνέχεια και λόγω του χαρακτήρα του, μου ήρθε στο μυαλό η Αρτεμις-κυνηγός και έτσι βαφτίστηκε ο Αρτέμης».
Οσο για το Φάουλ (στα αγγλικά Fowl) είναι ομόηχο της λέξης Foul που σημαίνει και σκληρός και κακός και πονηρός - διαλέγετε και παίρνετε. Το σκηνικό στον Αρτέμη συμπληρώνουν ήρωες, σημεία και τέρατα από τις μυθολογίες των λαών και ειδικά από τους κέλτικους θρύλους που ο Κόλφερ λατρεύει. Ο συνομιλητής μας περιγράφει το βιβλίο του ως ένα λογοτεχνικό «Πολύ σκληρός για να πεθάνει», πασπαλισμένο όμως με νεραϊδόσκονη. Ατελείωτα κυνηγητά, γρήγορα μεταφορικά μέσα, αδρεναλίνη που ανεβαίνει, ρομαντικά κάστρα, έξυπνοι διάλογοι, συνωμοσίες και λύτρα... αλλά στη χώρα των ξωτικών: ο Αρτέμης με τους συνεργάτες του, τον Μπάτλερ και την Τζουλιέτ, επινοούν ένα κόλπο για να κλέψουν από τα ξωτικά της Ιρλανδίας, γνωστά ως λέπρεκονς, το χρυσάφι τους. Μην ξεγελαστείτε όμως, τα λέπρεκονς δεν είναι τα αγαθά ξωτικά που συναντάμε στα παιδικά παραμύθια. Τα λέπρεκονς του Κόλφερ είναι οπλισμένα και επικίνδυνα και, κυρίως, δεν παίζουν με τους γνωστούς κανόνες του ξωτικοβασιλείου.
- Ο ήρωάς σας είναι εξαιρετικά σκληρός με συμπεριφορά που δεν την περιμένεις από ένα δωδεκάχρονο.
«Πάντα σε όλες τις ταινίες ταυτίζομαι με τον "κακό", είναι πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα από τους καλούς. Και το πιο αγαπημένο μου βιβλίο ως παιδί ήταν ο "Χόκμπερι Φιν". Ηθελα να δημιουργήσω έναν δυνατό ήρωα που έχει αρχές - τις δικές του όμως και τον δικό του κώδικα τιμής που ίσως μας ξενίζει». (Από συνέντευξη του συγγραφέα στην Ιωάννα Νιαώτη, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7, 3/11/2002)