Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗΣ

Παρουσίαση

Το δοκίμιο αυτό του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου του 19ου αιώνα αποτελεί την κλασική παρουσίαση της ιστορίας της ερμηνευτικής σκέψης. Συνάμα δε υπήρξε και η αφετηρία για τη ραγδαία ανάπτυξη της ερμηνευτικής και τη διαμόρφωσή της σε ένα από τα χαρακτηριστικά και σημαντικά φιλοσοφικά ρεύματα του 20ού αιώνα.
Στη μεστή εισαγωγική ενότητα του δοκιμίου, ο Ντίλταϋ χαράσσει κατ' αρχάς το εννοιολογικό πλαίσιο της πραγμάτευσής του και δηλώνει κατόπιν τη βαθύτερη φιλοσοφική της σημασία. Στις ακόλουθες ενότητες, παρουσιάζει συνοπτικά, αλλά και με εμβρίθεια, την ιστορία της ερμηνευτικής σκέψης από την Αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες του, αναδεικνύοντας το αποφασιστικό βήμα που συντελείται σε κάθε εποχή. Το δοκίμιο ολοκληρώνεται με την επισήμανση της θεμελιακής σημασίας της ερμηνευτικής για τη φιλοσοφία, την ιστορία, τις ιστορικές, κοινωνικές και θεωρητικές επιστήμες. Οι συμπληρώσεις από τα χειρόγραφα του φιλοσόφου, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα ελληνική έκδοση, προεκτείνουν και βαθαίνουν τις τελευταίες αυτές επισημάνσεις.
Η Γένεση της ερμηνευτικής παρέχει στον Έλληνα αναγνώστη τη δυνατότητα να εξοικειωθεί με το στοχασμό του σημαντικού αυτού φιλοσόφου του 19ου αιώνα, του οποίου, δυστυχώς, κανένα έργο δεν είχε μέχρι σήμερα μεταφρασθεί στα ελληνικά. Η εκτενής εισαγωγή και τα πολυάριθμα επεξηγηματικά σχόλια του μεταφραστή επιχειρούν να καταδείξουν τη θέση του δοκιμίου αυτού στο πλαίσιο του φιλοσοφικού προγράμματος του ίδιου του Ντίλταϋ, καθώς επίσης και τη σημασία του για την ανάπτυξη της ερμηνευτικής σκέψης στον 20ό αιώνα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

... μια εξαιρετική εισαγωγή για τον έλληνα αναγνώστη στο έργο του Ντιλτάυ, έργο με το οποίο δεν είναι εξοικειωμένος, αφού μέχρι τώρα κανένα έργο του Ντιλτάυ δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Ο Βίλχελμ Ντιλτάυ επιχειρώντας στο εν λόγω δοκίμιο μια συνοπτική έκθεση της ιστορίας της ερμηνευτικής από την αρχαιότητα ώς τη σύγχρονη εποχή και κάνοντας από την αρχή τη διάκριση μεταξύ κατανόησης και ερμηνείας επιτελεί μια τολμηρή στροφή στην ιστορική επιστήμη και κατ' επέκταση στις συστηματικές επιστήμες του πνεύματος, οι οποίες "προϋποθέτουν την κατανόηση" (Verstehen) του ψυχισμού άλλων ανθρώπων βάσει των εκδηλώσεών τους" [...] και διακρίνονται ουσιωδώς από τις φυσικές επιστήμες. (Δήμος Μαρουδής, Ελευθεροτυπία, Βιβλιοθήκη, 21/5/2011)