Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

Τα ιστορικά συμβάντα της ευρωπαϊκής μουσικής στον ελληνικό χώρο ακολούθησαν μια ανάλογη πορεία με κείνη των εικαστικών τεχνών. Η βυζαντινή αγιογραφία και οι μεταβυζαντινές της εκδοχές, η εκκλησιαστική μουσική και το δημοτικό τραγούδι ήταν τα μοναδικά επαρκή καλλιτεχνικά μέσα της πνευματικής έκφρασης, των αισθημάτων και της ψυχοσύνθεσης του λαού μας.
Το νεοσύστατο βασίλειο που δημιουργήθηκε το 1832, επιχείρησε να εμφανισθεί ως κράτος σύγχρονο και ευρωπαϊκό με αποτέλεσμα να ζητηθεί η συνδρομή των "πολιτισμένων" ευρωπαίων. Έτσι, τα "ξενόφερτα" μηνύματα υλοποίησαν τις διδαχές τους "εξευρωπαΐζοντας" το μουσικό αίσθημα των Νεοελλήνων με μια πραγματικότητα που έμελλε να οδηγήσει με σταθερά βήματα στις επόμενες δεκαετίες όλες τις ανάγκες των ευρύτερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Η μελέτη μας στηρίζεται εκτός από τις ιστορικές, φιλολογικές και δημοσιογραφικές πηγές και -μακριά από το να εξαντλεί το θέμα- στα αξιομνημόνευτα περιστατικά που εκθέτουν το μεγάλο χρονικό της μουσικής πραγματικότητας του τόπου με στοιχεία, ονόματα και αριθμούς.
Πρόκειται για ένα χρονικό Corpus που μοναδικό του σκοπό έχει την αλληλουχία των συμβάντων μέσα από συλλεκτικά ντοκουμέντα, αλλά και με την παρέμβαση του συγγραφέα σε προσωπικές κρίσεις και σκέψεις, είτε γιατί το έχει ανάγκη η συνοχή του κειμένου, είτε επειδή το επιβάλλει η ρεαλιστική αντιμετώπιση των τετελεσμένων γεγονότων.
Ο φίλος αναγνώστης στο Β' τόμο των "Ύστερων χρόνων" θα έχει την ευκαιρία να πληροφορηθεί από έγκυρες πηγές, τα καλλιτεχνικά δρώμενα που ήρθαν στο "φως" εδώ και 178 χρόνια και να διαπιστώσει τα ιστορικά επιτεύγματα της χρονοβόρας προσπάθειας εκείνων που εδραίωσαν το μουσικό Status του τόπου μας.
Η μελέτη μας περιλαμβάνει εκτός από τις "κλασικές" αναφορές, στο Ελληνικό Μελόδραμα και στην Οπερέτα, αναλυτικές βιογραφίες των περισσοτέρων μουσουργών της Νεοελληνικής Εθνικής σχολής ως και των σύγχρονων του 21ου αιώνα, ενώ πλήρεις και αναλυτικές εργογραφίες συνθέτουν την προσφορά ενός εκάστου.
Θεωρήσαμε σημαντικό να συμπεριλάβουμε ακόμη ότι αναφέρεται στις μουσικές "διαδικασίες" όπως, την ίδρυση των Ωδείων, των Κρατικών και μη Ορχηστρών, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, των Χορωδιών, των διαφόρων Μουσικών Σωματείων και τέλος την εμφάνιση της Αθηναϊκής επιθεώρησης και του Ελαφρού τραγουδιού που από τη δεκαετία του '50 διαμόρφωσαν τα μουσικά γούστα του νεοέλληνα φιλόμουσου. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

ΤΑ ΥΣΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
Η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΙ
Η ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ