ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Ένα βιβλίο εξαιρετικό που βασίζεται στη στέρεη βάση των πηγών της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας και αποδεικνύει με ατράνταχτα στοιχεία πως η ομοφυλοφιλία δε ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει σε κείμενα της Μυθολογίας, του Αισώπου "Ζευς και αισχύνη" (που κάποιες εκδόσεις "ξεχνούν" να συμπεριλάβουν στην έκδοση αυτό το μύθο) αλλά και στους γίγαντες της παγκόσμιας διανόησης, Πλάτων, Ξενοφών, Δημοσθένης, Πλούταρχος κλπ πως όσοι υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα ψεύδονται ασυστόλως. Παρακολουθούμε στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και στα πράβδα fm αξιολύπητους δημοσιογράφους και πολιτικάντηδες που δεν γνωρίζουν Αρχαία Ελληνικά, ούτε καθαρεύουσα, ούτε δημοτική αλλά σε γλώσσα δημοτικιάς (κερδάμε σύντροφοι) να μας εξηγούν τι εννοεί κάποιος αρχαίος φιλόσοφος. Επίσης μας παραπέμπουν σε ξένους συγγραφείς οι οποίοι Άγγλοι, Γάλλοι κλπ δε διαθέτουν στις πάμφτωχες γλώσσες τους, τους ειδικούς όρους "παιδεραστής, εραστής, ερώμενος" και έτσι τους ταυτίζουν με την ομοφυλοφιλία. Ο συγγραφέας με νηφάλιο τρόπο και χωρίς περιθώρια αντίδρασης αποδεικνύει ότι η ομοφυλοφιλία δεν ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα.

Αν και ο συγγραφεας μου ειναι ιδιαιτερα αντιπαθης, το βιβλιο ειναι μια σοβαρη και τεκμηριωμενη μελετη σχετικα με την ομοφυλοφιλια στην αρχαια Ελλαδα, κανοντας εκτενη χρηση αρχαιοελληνικων κειμενων(πρωτοτυπο και μεταφραση με ακριβεις παραπομπες)και θετοντας το ζητημα στην ορθη διασταση! Δηλαδη δεν εξεταζει αν υπηρχε η δεν υπηρχε ομοφυλοφιλια(διοτι προφανως υπηρχε παντου και παντα), αλλα κατα ποσο η σεξουαλικη πραξη μεταξυ ανδρων ηταν η δεν ηταν ηθικα η/και νομικα καταδικαστεα! Αυτο που προκυπτει απο τα κειμενα, ειναι οτι σαφως και ηταν καταδικαστεα στην Αθηνα και την Σπαρτη. Επισης θετει στην ορθη του διασταση, το ζητημα της παιδεραστιας και τη σχεση "εραστη-ερωμενου" οπου φαινεται η παιδαγωγικη υφη αυτου του ειδους της ιδιομορφης σχεσης. Αρνητικα για το βιβλιο, μπορω να εντοπισω δυο, που προκυπτουν απο τη γνωστη "ελληνολατρεια" του συγγραφεα. Το πρωτο ειναι οτι βιαζεται να απορριψει ως "αοριστες" τις αναφορες αρχαιων πηγων για την ομοφυλοφιλια σε περιοχες πλην Αθηνας-Σπαρτης. Ειναι γεγονος οτι δεν εχουμε πολυ συγκεκριμενα στοιχεια σχετικα με αλλες περιοχες πλην των δυο παραπανω, αλλα γεγονος ειναι επισης οτι τοσο ο Ξενοφων στη "Λακεδαιμονιων Πολιτεια", οσο και ο Αριστοτελης στα "Πολιτικα", ξεκαθαρα λενε οτι στη Βοιωτια, την Ηλεια και την Κρητη, η ομοφυλοφιλια ηταν ανεκτη. Το δευτερο αρνητικο, ειναι οτι προσπερνα το πασιφανες γεγονος(για οσους εχουν μελετησει τα αρχαια κειμενα), οτι παρολο που η σχεση "εραστη-ερωμενου" ηταν καθαρα παιδαγωγικη στην ιδεατη της μορφη, προφανως και διαφοροι επιδοξοι εραστες με προσχημα την παιδαγωγικη φυση της σχεσης, επεδιωκαν και αλλου ειδους οφελη(αλλιως, ποιο το νοημα αναφορων περι ζηλειας και ελλειψης υπνου διοτι σκεφτεται τον ερωμενο κλπ κλπ;). Αξιολογο βιβλιο οπως και να'χει.