ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Το βιβλίο δεν έχει καμία σχέση με ''ακροδεξιές'' που διάφοροι εμμονικοί ανακαλύπτουν παντού. Υπάρχουν μέσα εκτενή αποσπάσματα από τους ίδιους τους αρχαίους συγγραφείς, τους οποίους διάφοροι κουλτουριάρηδες προφανώς και δεν έχουν διαβάσει ποτέ. Φυσικά ο συγγραφέας δεν αποδεικνύει πουθενά ότι δεν υπήρχε γενικά ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα (φυσικά και υπήρχε και το αποδέχεται και ο ίδιος), απλώς δείχνει πως έχουν διαστρέψει την εικόνα διάφοροι καλοθελητές.

Αυτό το βιβλίο είναι μια προφανής άσκηση ιστορικού αναθεωρητισμού, που επιχειρεί να επανερμηνεύσει επιλεκτικά την αρχαία ελληνική κουλτούρα για να ταιριάξει σε μια στενή, ακροδεξιά και βαθιά συντηρητική ιδεολογία. Με την απόρριψη καλά τεκμηριωμένων ιστορικών αποδείξεων ως «μύθου» και την παρουσίαση της ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα ως καθολικά καταδικασμένης, ο συγγραφέας υπονομεύει αιώνες αξιόπιστης επιστημονικής μελέτης. Ερευνητές όπως οι Kenneth Dover, James Davidson και Martha Nussbaum έχουν δείξει ότι οι ομόφυλες σχέσεις ήταν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής, εκπαιδευτικής και στρατιωτικής δομής της αρχαίας Ελλάδας.

Η προσπάθεια του συγγραφέα να παρουσιάσει τις ιστορικές ερμηνείες των ομόφυλων σχέσεων ως μέρος μιας «μυθικής» απάτης απλά καθρεφτίζει τις σύγχρονες προκαταλήψεις χωρίς να προσθέτει τίποτα για την πραγματικότητα στην αρχαία Ελλάδα. Αγνοώντας επιλεκτικά πρωτογενείς πηγές, το βιβλίο προσφέρει μια διαστρεβλωμένη και ιδεολογικά φορτισμένη αφήγηση. Αυτός ο αναθεωρητισμός δεν εξυπηρετεί την ιστορία. Αντιθέτως, τη χρησιμοποιεί ως όπλο για να υποστηρίξει συγκεκριμένες ακροδεξιές ατζέντες. Η αυθεντική ιστορική ανάλυση απαιτεί πολυπλοκότητα και ερμηνεία βασισμένη σε αποδείξεις, κάτι που το συγκεκριμένο βιβλίο αποτυγχάνει να προσφέρει.

"Ζούμε στην κοινωνία της υπερβολής. Από τη μαζική υστερία κατά των ομοφυλοφίλων, που ίσχυε στην Ευρώπη πριν μερικές δεκαετίες μόλις, πηγαίνουμε στο άλλο άκρο. Στην πλήρη ισοπέδωση των πάντων. Αναλογίζεται άραγε κανείς πόσο καταστρεπτικές συνέπειες έχουν όλες αυτές οι πράξεις μας, σε παραδοσιακούς θεσμούς όπως η οικογένεια.
Τι θα απαντήσει ο συντάκτης του νόμου, που επέτρεψε στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά, όταν μετά από μερικά χρόνια, αυτά τα παιδάκια που θα μεγαλώσουν θα ζητήσουν να γνωρίζουν τον "πατέρα" και την "μητέρα" τους.
Δύναται κανείς να προβλέψη τις συνέπειες στον ψυχισμό τους, όταν θα μάθουν την αλήθεια. Όχι. Το μόνον που αυτήν τη στιγμή τους ενδιαφέρει είναι να γκρεμίσουν τάχα κάποια "ταμπού", ωρισμένες "παρωχημένες" απόψεις. Σε όλα τα πράγματα όμως υπάρχουν και όρια, και όταν διαπράττης ύβρεις, νομοτελειακά ακολουθεί η Νέμεσις."
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που κυκλοφορεί 22 χρόνια και ουδείς μπόρεσε να το αντικρούσει. Επειδή ως κοινωνία έχουμε δεί πολλά ευτράπελα να συμβαίνουν, εύχομαι να μη δω και τον συγγραφέα να προσπαθεί να αποδομήσει το βιβλίο του.

Ένα βιβλίο εξαιρετικό που βασίζεται στη στέρεη βάση των πηγών της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας και αποδεικνύει με ατράνταχτα στοιχεία πως η ομοφυλοφιλία δε ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει σε κείμενα της Μυθολογίας, του Αισώπου "Ζευς και αισχύνη" (που κάποιες εκδόσεις "ξεχνούν" να συμπεριλάβουν στην έκδοση αυτό το μύθο) αλλά και στους γίγαντες της παγκόσμιας διανόησης, Πλάτων, Ξενοφών, Δημοσθένης, Πλούταρχος κλπ πως όσοι υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα ψεύδονται ασυστόλως. Παρακολουθούμε στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και στα πράβδα fm αξιολύπητους δημοσιογράφους και πολιτικάντηδες που δεν γνωρίζουν Αρχαία Ελληνικά, ούτε καθαρεύουσα, ούτε δημοτική αλλά σε γλώσσα δημοτικιάς (κερδάμε σύντροφοι) να μας εξηγούν τι εννοεί κάποιος αρχαίος φιλόσοφος. Επίσης μας παραπέμπουν σε ξένους συγγραφείς οι οποίοι Άγγλοι, Γάλλοι κλπ δε διαθέτουν στις πάμφτωχες γλώσσες τους, τους ειδικούς όρους "παιδεραστής, εραστής, ερώμενος" και έτσι τους ταυτίζουν με την ομοφυλοφιλία. Ο συγγραφέας με νηφάλιο τρόπο και χωρίς περιθώρια αντίδρασης αποδεικνύει ότι η ομοφυλοφιλία δεν ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα.

Αν και ο συγγραφεας μου ειναι ιδιαιτερα αντιπαθης, το βιβλιο ειναι μια σοβαρη και τεκμηριωμενη μελετη σχετικα με την ομοφυλοφιλια στην αρχαια Ελλαδα, κανοντας εκτενη χρηση αρχαιοελληνικων κειμενων(πρωτοτυπο και μεταφραση με ακριβεις παραπομπες)και θετοντας το ζητημα στην ορθη διασταση! Δηλαδη δεν εξεταζει αν υπηρχε η δεν υπηρχε ομοφυλοφιλια(διοτι προφανως υπηρχε παντου και παντα), αλλα κατα ποσο η σεξουαλικη πραξη μεταξυ ανδρων ηταν η δεν ηταν ηθικα η/και νομικα καταδικαστεα! Αυτο που προκυπτει απο τα κειμενα, ειναι οτι σαφως και ηταν καταδικαστεα στην Αθηνα και την Σπαρτη. Επισης θετει στην ορθη του διασταση, το ζητημα της παιδεραστιας και τη σχεση "εραστη-ερωμενου" οπου φαινεται η παιδαγωγικη υφη αυτου του ειδους της ιδιομορφης σχεσης. Αρνητικα για το βιβλιο, μπορω να εντοπισω δυο, που προκυπτουν απο τη γνωστη "ελληνολατρεια" του συγγραφεα. Το πρωτο ειναι οτι βιαζεται να απορριψει ως "αοριστες" τις αναφορες αρχαιων πηγων για την ομοφυλοφιλια σε περιοχες πλην Αθηνας-Σπαρτης. Ειναι γεγονος οτι δεν εχουμε πολυ συγκεκριμενα στοιχεια σχετικα με αλλες περιοχες πλην των δυο παραπανω, αλλα γεγονος ειναι επισης οτι τοσο ο Ξενοφων στη "Λακεδαιμονιων Πολιτεια", οσο και ο Αριστοτελης στα "Πολιτικα", ξεκαθαρα λενε οτι στη Βοιωτια, την Ηλεια και την Κρητη, η ομοφυλοφιλια ηταν ανεκτη. Το δευτερο αρνητικο, ειναι οτι προσπερνα το πασιφανες γεγονος(για οσους εχουν μελετησει τα αρχαια κειμενα), οτι παρολο που η σχεση "εραστη-ερωμενου" ηταν καθαρα παιδαγωγικη στην ιδεατη της μορφη, προφανως και διαφοροι επιδοξοι εραστες με προσχημα την παιδαγωγικη φυση της σχεσης, επεδιωκαν και αλλου ειδους οφελη(αλλιως, ποιο το νοημα αναφορων περι ζηλειας και ελλειψης υπνου διοτι σκεφτεται τον ερωμενο κλπ κλπ;). Αξιολογο βιβλιο οπως και να'χει.