ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ: ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ (ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

Στα βιβλία Ε' και ΣΤ' των «Γεωγραφικών» του ο Στράβων περιγράφει την Ιταλία και την Σικελία του 1ου μ.Χ. αι., που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων. Πρόκειται για έναν πολύτιμο οδηγό αρχαιολόγων, ιστοριοδιφών, εθνολόγων, λαογράφων κλπ., αλλά συγχρόνως και για ένα γλαφυρό ανάγνωσμα, απευθυνόμενο προς τον μέσο αναγνώστη με ενδιαφέροντα ιστορικά και, ιδίως, προς τον σημερινό επισκέπτη και περιηγητή των περιοχών αυτών. Συγκεκριμένα: Η περιγραφή γίνεται από Βορρά προς Νότον. Αρχίζοντας από τις υπώρειες των Άλπεων, ως το βόρειο όριο της Ιταλίας, διατρέχει όλη την χώρα και καταλήγει στην Σικελία. Στην διαδρομή αυτή καταγράφονται: έθνη (Βρέττιοι, Λευκανοί, Δάκες, Τυρρηνοί, Λατίνοι...), βάσει των οποίων γίνεται και η γεωγραφική διαίρεσις πόλεις (Ενετία, Μεδιόλανο, Ραβέννα, Ρώμη...) με λεπτομερή περιγραφή, χωρίς όμως την υπέρβασι του μέτρου όρη (Άλπεις, Απέννινα...) και ηφαίστεια (Αίτνα) ποταμοί (Πάδος, Τίβερις, Άρνος...) παραλίες, λιμάνια, λιμνοθάλασσες, ψαρότοποι, ισθμοί, πορθμοί... νησιά (Αιθαλία, Πιθηκούσαι, Λιπάραι...). Και όλα αυτά με λεπτομερείς αποστάσεις και διαστάσεις σε στάδια και μίλια. Παράλληλα δίδονται πληροφορίες για την παραγωγή (σιτηρά, κρασί, λάδι, λατομεία μαρμάρου, ξυλεία...), τα τεχνικά έργα (δρόμοι, υδραγωγεία, μνημεία...), τα άγρια ήθη (λεηλασίες, αιχμαλωσίες...), τα έθιμα (πανηγύρεις, πυροβασίες...), την προϊστορία (Αινείας - Ρέμος και Ρωμύλος - Νουμάς...). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώστη παρουσιάζει η αναφορά στις ελληνικές αποικίες και τους ιδρυτές τους (Διομήδης από Άργος, Δημάρατος από Κόρινθο, Πελασγός από Θεσσαλία, Κυμαίοι, Χαλκιδείς, Ερετριείς, Αθηναίοι, Φωκαείς, Αιτωλοί, Λοκροί... Η Μεγάλη Ελλάδα σε όλη της την λαμπρότητα, καθώς οι άποικοι, ενώ πολιτικογραφήθηκαν Ρωμαίοι, διατηρούν στοιχεία ελληνικής αγωγής (γλώσσα, ονόματα, γυμναστήρια, αγώνες...) και επηρεάζουν αποφασιστικά την εξέλιξι και τον πολιτισμό της χώρας. Όσο για την συγγραφική μέθοδο, αυτή στηρίζεται στην αυτοψία, αλλά και στην εργογραφία των προγενεστέρων, η οποία όμως υποβάλλεται σε αυστηρή κριτική, όπως και η μυθολογία, η οποία αντιμετωπίζεται ορθολογικά. Τέλος, η αναφορά γίνεται σε γεγονότα όχι μόνον του παρόντος, αλλά και του παρελθόντος, υπό το «πρίσμα της αμεροληψίας», κατά δήλωσι του ίδιου του Στράβωνος. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)