ΞΕΝΟΦΩΝ: ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

Η λέξις «απομνημονεύματα» σημαίνει γενικώς: όσα δια της «μνήμης» έχει περισώσει κάποιος για κάποιο συμβάν. Η λέξις όμως αυτή κατέστη όρος του πεζού εντέχνου λόγου από του Ξενοφώντος και εδώ με το ομότιτλο έργο του «Απομνημονεύματα». Έκτοτε δηλαδή έτσι χαρακτηρίζονται οι ιστορικές αφηγήσεις οι γραμμένες από τον ίδιο τον δράστη ή αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων, τα οποία ως εκ τούτου δεν ανήκουν στο παρελθόν, αλλά είναι σύγχρονα με τον συγγραφέα, ο οποίος έχει οπωσδήποτε ανάμειξι σ' αυτά. Στα τέσσερα βιβλία των «Απομνημονευμάτων» του ο Ξενοφών καταθέτει την διδασκαλία του Σωκράτους, του οποίου υπήρξε μαθητής. Περιέχουν δηλαδή συζητήσεις που έκαμε ο Σωκράτης με διάφορα πρόσωπα για ζητήματα θρησκευτικά, ηθικά, αγωγής των νέων κλπ. Αφορμή για την συγγραφή του έδωσε κυρίως ο σοφιστής Πολυκράτης, ο οποίος το 394 π.Χ., πέντε δηλαδή χρόνια μετά τη θανάτωσι του Σωκράτους, εδημοσίευσε διατριβή, με την οποία δυσφημούσε τον Σωκράτη. Ο Ξενοφών θεώρησε καθήκον να υπερασπίση τον υβριζόμενο διδάσκαλο, εκθέτοντας την πραγματική διδασκαλία αυτού. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)