ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

Ο Μάριος Ποντίκας εργάζεται στο θέατρο για είκοσι πέντε και παραπάνω χρόνια, γράφοντας ασταμάτητα, αλλά με πολλή προσοχή, πατώντας επί εκατοντάδων νεκρών σελίδων προτού αποφασίσει να δώσει στο φως έστω κι έναν διάλογό του. Τα έργα του, παρά την ποικιλία των μορφών, παρουσιάζουν μια υφολογική και θεματική συνέπεια. Από την Πανοραμική θέα μιας νυχτερινής εργασίας έως τα Σημεία στίξεως, χτίζονται κόσμοι όχι ομοιόμορφοι αλλά παρεμφερείς, τουλάχιστον, ως προς ένα στοιχείο τους: τις ρωγμές τους. Μοιάζει σαν να βρίσκεται κανείς σ' ένα καλοφτιαγμένο δωμάτιο, πότε πλούσια, πότε φτωχά εξοπλισμένο, και να μπορεί να κινείται σε αυτό με σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Οι πόρτες και τα παράθυρα σχηματίζουν έναν οικείο γεωμετρικό χώρο, τα έπιπλα και τα άλλα αντικείμενα βρίσκονται πάντα στη θέση τους, περιμένοντας να χρησιμοποιηθούν και να επενδυθούν με εύλογο τρόπο από τα πρόσωπα. Αυτή είναι η οικειότητα του Ποντίκα στους στοιχειώδεις όρους της και λειτουργεί ταυτιστικά στα πρώτα λεπτά κάθε έργου του αλλά μόνο στα πρώτα λεπτά γιατί σε μια ανύποπτη στιγμή συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει μια ρωγμή στους τοίχους, πολλές φορές αθώρητη ακόμα και όταν νιώσουμε την πνοή της. Αυτή η στιγμή είναι πολύ σημαντική σε κάθε έργο, γιατί ανατρέπει τόσο τη χρονική ροή, όσο και την ευταξία του χώρου από το ελάχιστο αυτό χρονικό σημείο και μετά, εντείνεται η ζοφερή αίσθηση ότι η ρωγμή δεν βρίσκεται στον τοίχο, αλλά πολύ πιο κοντά μας, ότι είναι ένα κομμάτι του σώματός μας, ενώ όλα τα αντικείμενα συμπαρομαρτούν σε μια αύξουσα μεταμόρφωση των προσώπων και σε μια ομόρρυθμη κατάρρευσή τους. Γιατί από τη ρωγμή αυτή αφήνει ο Ποντίκας να εισβάλει ο εφιάλτης και να φανεί ότι η ύπαρξη είναι διαμπερής και εύθραυστη. [...] (Γιώργος Πεφάνης, από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Έστω η ρωγμή του Ορθού λόγου του Γιώργου Πεφάνη
- Εθνική γιορτή
- Ορθός λόγος
- Τα σημεία στίξεως (ραδιοφωνικό μονόπρακτο)
- Κοίτα τους
- Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια
Παραστάσεις
Κριτικές
Εθνική γιορτή
Ορθός λόγος
Κοίτα τους
Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια