Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

Παρουσίαση

Η Αναγνώριση" πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002. Δεν θυμάμαι την αφορμή.
Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος. Πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες.
Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη.
Ένα τηλεφώνημα. Κάτι αδιέξοδους έρωτες.
Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους λησμονώντας - πως το 'γραψε ο Καρούζος; - "τον ήχο ενός ανθρώπου μέσ' στα ενδύματα".
Τις παραιτήσεις. Ύστερα δεν σκεφτόμουν τίποτα. Μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτήν την ιστορία, μ' αυτόν τον τρόπο.
Γι' αυτήν τη γυναίκα και γι' αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ' όλο το έργο κι ας μην μπορεί να προφέρει ούτε μια λέξη.
Για να ακούγεται εδώ, σημαίνει ότι τελικά τα κατάφερα. Την έγραψα. Δεν ξέρω το νόημά της. (Από την έκδοση)