ΤΖΙΑΚΟΜΟ ΚΑΖΑΝΟΒΑ: ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Παρουσίαση

Είναι γενικά γνωστό πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του Καζανόβα δεν είχαν καθόλου την αίγλη του παρελθόντος, τον φόρτωσαν με μείωση του κύρους του στην κοινωνία, με οίκτο, και γενική κατάπτωση από φυσιολογική φθορά. Απ' την άλλη όμως, στάθηκαν τα γνήσια δημιουργικά του χρόνια, φωτισμένα από πνευματική αύρα. Η λογοτεχνική αυτή έξαρση -και στο παρελθόν ήταν πολυγράφος- τον βοήθησε να καταπολεμήσει μια θανάσιμη ανία, καθώς και μια αργόσυρτη αγωνία στο πλησίασμα ενός επικείμενου τέλους. Είναι ένας απ' τους λόγους που τον συγκρίνανε με τον Stendhal που και κείνος έγραψε τις ωραιότερες σελίδες στα μυθιστορήματα και τις νουβέλες του στην "εξορία", όταν ήταν πρόξενος της Γαλλίας στη Civitavecchia, το λιμάνι της Ρώμης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

- Αφήγημα
- Η ταυτότητα και προσωπικότητα του Καζανόβα μέχρι την επιστροφή του, το 1775, στη Βενετία
- Το σύνδρομο της Μητέρας. Η συνάντηση
- Το λυκόφως. Οι ταπεινώσεις. Τα επόμενα χρόνια από κει που σταματούν τα Απομνημονεύματα "Ιστορία της Ζωής μου"
- Τελευταίος σταθμός: Ντουξ. Τα διάφορα κείμενα. Η ανθρώπινη διάσταση ζωής στο λυκόφως
- Οι Καζανοβιστές
- Ντουξ [συνέχεια]
- Η έκδοση του χειρογράφου Ιστορία της Ζωής μου
- Η λήθη