ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ ΜΟΥ

Παρουσίαση

Γραμμένο κι άγραφο χαρτί,
βιβλίο ορθάνοιχτο, στα χέρια το κρατάμε.
Η πένα γέμιζε μελάνι απ' τη ζωή,
και γράφοντας το ολοένα ξαγρυπνάμε.

Άτιτλο τέλος, μα με τίτλο στην αρχή,
όνομα, επίθετο στον κόσμο να ταιριάζει.
Μ' ένα αβέβαιο ξεκίναγε "γιατί;",
κάθε σελίδα που γυρίζει το αλλάζει.

Γραμμένη κι άγραφη ψυχή,
το σβήσε γράψε και τα λόγια τη χαράξαν.
Ρυτίδα έγινε εκείνο το "γιατί;",
γέρικο πρόσωπο που δάκρυα το 'σκάψαν.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

- Γραμμένο κι άγραφο χαρτί
- Λέξεις
- Των πρέπει το ηχείο
- Το παραμύθι μου
- Μαγεμένα περιστέρια
- Η πόλη μου
- Αέρηδες
- Μια μέρα στο μετρό
- Το τσίρκο
- Σύγχρονη ζωή
- Επιβάτης
- Χωρίς τίτλο
- Μαριονέτα
- Σχεδίασμα
- Το τελείωμα του Μάη
- Ευρυδίκη
- Ανοιξιάτικος ουρανός
- Στο νησί
- Θαλασσοπόροι
- Της ζωής οι σκλάβοι
- Της στιγμής
- Δον Κιχώτης
- Ηλιοτρόπιο
- Τ' άνθος