ΣΑΙΞΠΗΡ: ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ ΣΟΝΕΤΑ

Παρουσίαση

Ξανακυκλοφόρησε η αριστουργηματική μετάφραση 25 Σονέτων του Σαίξπηρ από τον ποιητή και συγγραφέα Διονύση Καψάλη. Το βιβλίο έχει γίνει πλέον κλασσικό.

Δεν είμαι σε θέση να πω εάν τίμησα το πρωτότυπο και ασφαλώς δεν θα μάθω ποτέ εάν σεβάστηκα δεόντως τα αισθήματα του νεαρού της ιστορίας μας. Μοιάζει χειμώνας πάντα ο καιρός της μετάφρασης, θαμπός χειμώνας, πολύ μακριά από το πρωτότυπο που ιδεαστήκαμε και αγαπήσαμε, και καθιστά ακόμη πιο αφανή τα αισθήματα της νεότητας. Κι ας είναι πάντα καλοκαίρι εκεί όπου τα σονέτα, ως ερωτικά εγκώμια, ευδοκιμούν ακόμη με όλες τις απροσδόκητες αποφύσεις τους, και όπου ο χρόνος της μετάφρασης, πολλά χρόνια μετά, πάει να συναντήσει τον άλλο χρόνο, τον ανέφικτο. Θα κριθούμε όλοι εκ του αποτελέσματος αναμφίβολα. Αλλά και οι ιστορίες, πραγματικές είτε επινοημένες, που αφήνουμε πίσω μας έχουν κι αυτές μερίδιο στην ηθική περιπέτεια της ποίησης. Και στην περίπτωση των μεγάλων προτύπων και πρωτοτύπων, ένα ηθικό ελάττωμα, μια αποτυχία της μορφής, αποβαίνει ακόμη πιο δυσβάσταχτο για όλους. Το λέει, άλλωστε και ένα άλλο περίφημο σονέτο του Σαίξπηρ: Στις πράξεις πάντα και τα πιο γλυκά πικρίζουν όζουν χειρότερα οι κρίνοι που σαπίζουν. (ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ)

Περιεχόμενα

Απ' ό,τι επλάστη ωραίο θέλουμε καρπό
Όταν βαθύς χειμώνας έρθει στρατιώτης
Δες στον καθρέφτη σου και πες, ήρθε η ώρα
Άσωτα όμορφος, γιατί να σπαταλήσεις
Αυτές οι ώρες που με αργή χειροτεχνία
Πριν σ' αποστάξουν, μην αφήνεις ν' αφανίσει
Εσύ που είσαι μουσική, γιατί θλιμμένα
Πως να σε πω - καλοκαιριάτικο πρωί;
Άρχοντα της αγάπης μου, που υπήκοό σου
Όταν σμικρύνομαι στα μάτια όλου του κόσμου
Όταν σε ώρες σιωπηρές συνεδριάζουν
Πόσο βαραίνει στην καρδιά μου το ταξίδι
Ποια η ουσία σου, με τι είσαι πλασμένος
Αφού χαλκό, πέτρα, γη, πέλαγος, τα κρίνει
Το θάνατό μου μη βαρύνεις μ' άλλο θρήνο
Και για να μην κληθείς να δώσεις εξηγήσεις
Την ώρα εκείνη αντικρίζεις πια σε μένα
Μα όταν έρθει ανελέητος και δίχως
Όπως ο άρτος στη ζωή είσαι για μένα
Γιατί οι στίχοι μου στερούνται νέου κόσμου
Όσοι μπορούν να βλάψουν κι όμως...
Μοιάζει χειμώνας ο καιρός που έχω φύγει
Μην πουν η αγάπη μου πως είναι σαν ειδώλου
Όταν κοιτάζω πως καιροί αλλοτινοί
Τη μουσική σου όταν παίζεις, μουσική μου
ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Μεταφράζοντας τα Σονέτα του Σαίξπηρ