Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ

Παρουσίαση

Ο Πέτρος διηγείται πώς, μετά από μια ευλαβική παιδική ηλικία, στα δεκαεφτά του χρόνια μυήθηκε στη διαστροφή από τη μητέρα του. Καθώς, χάρη σ' αυτήν, βυθίζεται στο όργιο και στην ακολασία, ανακαλύπτει την έκσταση της αιώνιας κατάρας, όπου αναμειγνύονται η αγωνία, η ντροπή, η απόλαυση, η αηδία και ο σεβασμός. Σεβασμός γι' αυτή τη γυναίκα, τη μητέρα του, που μπόρεσε να κάψει όλες τις γέφυρες ως την τελευταία και που, αφού άγγιξε το βάθος της αβύσσου, παρασύρει το γιο της στο θάνατο στον οποίο η ίδια παραδίδεται. Το "Η μητέρα μου" είναι ένα από τα πιο βίαια, τα πιο σκανδαλωδώς ωραία κείμενα του Georges Bataille, που έλεγε για τον εαυτό του : "Δεν είμαι φιλόσοφος, ίσως όμως είμαι άγιος, ίσως και τρελός", γνωρίζοντας ότι ακριβώς μέσα σ' αυτή την αμφισημία εδρεύει η μόνη φιλοσοφία. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

"Σήμερα ξέρουμε ότι ο Georges Bataille είν' ένας απ' τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του αιώνα του. Η Ιστορία του ματιού, η Μαντάμ Εντουαρντά, έκοψαν το νήμα των αφηγήσεων για ν' αφηγηθούν αυτό που ποτέ κανείς ώς τότε δεν είχε αφηγηθεί το Αθεολογικό άθροισμα εισήγαγε τη σκέψη στο παιχνίδι -στο παρακινδυνευμένο παιχνίδι- του ορίου, των άκρων, της κορυφής, της παραβίασης ο Ερωτισμός έφερε πιο κοντά μας τον Σαντ και μας τον έκανε πιο δύσκολο. Στον Bataille οφείλουμε ένα μεγάλο μέρος αυτού που είμαστε τη στιγμή αυτή εκείνο όμως που μένει να κάνουμε, να σκεφτούμε και να πούμε, πάλι σ' αυτόν σίγουρα το χρωστάμε, και θα το χρωστάμε για πολύ καιρό. Γιατί το έργο του μέρα με τη μέρα θα μεγαλώνει όλο και περισσότερο". - Michel Foucault