ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ

Παρουσίαση

Στην έκδοση αυτή του Πανηγυρικού του Ισοκράτη ώθησε η επιθυμία να δοθή μια μετάφραση που θα 'χη πάντα σαν βάση ο συγγραφέας και το κείμενο, χωρίς να παραβιάζη κατά το δυνατόν τους κανόνες και την αισθητική της Ν. Ελληνικής.
Είναι κοινή διαπίστωση ότι σε άλλους η μετάφραση είναι το μόνο μέσο για να γνωρίσουν ένα έργο και το συγγραφέα του, ενώ άλλοι τη θέλουν για να τους βοηθήση σε όσα σημεία βρουν δυσκολίες καθώς μελετούν και προσπαθούν να χαρούν το πρωτότυπο. Κοντά σ' αυτούς οι μαθητές κι οι φοιτητές της Φιλοσοφικής, που θέλουν ένα βιβλίο σαν βοήθημα, έχουν ανάγκη από μια μετάφραση που θα 'ναι, όσο γίνεται, πιο κοντά στο κείμενο που διδάσκονται.
Είναι ωστόσο φανερό πως η απόδοση στη Νέα γλώσσα της Αρχαίας είναι αδύνατον να γίνη με την ίδια τάξη και αντιστοιχία στην έκφραση.
Με τη γλώσσα εξωτερικεύουν οι άνθρωποι αισθήματα και σκέψεις που ανήκουν σ' ένα ορισμένο κλίμα, κοινωνικό και πολιτιστικό. Ανάλογα με την εποχή και το περιβάλλον οι τρόποι εκφράσεως αλλάζουν, ο κάθε όρος, η κάθε λέξη παίρνει έννοια και χρώμα ιδιαίτερο. Καταφεύγει λοιπόν κανείς αναγκαστικά -χωρίς να λείψουν ποτέ βέβαια οι δυσκολίες, που καμιά φορά αποδεικνύονται ανυπέρβλητες- στην ελεύθερη μετάφραση και προσπαθεί ν' ανακαλύψη την αντιπροσώπευση των εννοιών, των εκφράσεων και των σχημάτων του λόγου της άλλης γλώσσας στη δική του. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)