ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Η ποίηση λειτουργώντας εν πλήρη ελευθερία μας οδηγεί στην συνείδηση πως δεν είμαστε και τόσο ελεύθεροι. Η ποίηση υμνώντας τον πραγματικό έρωτα, μας δείχνει πόσο λίγο έχουμε ερωτευθεί. Η ποίηση διακρίνοντας τον Θάνατο μας θυμίζει πως εκείνος μας περιμένει. Η ποίηση μπορεί να μας ξεχωρίσει, όταν εμείς γινόμαστε πολτός περιωπής. Τα πράγματα είναι απλά: η ποίηση κάνει όλη τη βρόμικη δουλειά. [...]
Με ή χωρίς την παρέμβαση της "υψηλής" φιλολογικής διερεύνησης, ο Μπουκόβσκι υπήρξε σκυταλοδρόμος μιας σειράς κορυφαίων ποιητών: Villon, Coleridge, Whitman, Cendrars, cummings, Berryman, κ.ά, που ώθησαν την ποίηση σε μία όσο το δυνατόν, άμεση, ενεργητική γλώσσα, εκφράζοντας ο καθένας με τη δική του ιδιαιτερότητα, τις αναλογίες και τις διατυπώσεις μιας παράλληλης οπτικής -συχνά οριακής- που διέφερε και εξακολουθεί να διαφέρει από την καθολική και συντονισμένη πρόσληψη.
"Αυτό που μετράει περισσότερο είναι πόσο καλά περπατάς μες στη φωτιά". Στην περίπτωση του Τσαρλς Μπουκόβσκι, αυτή είναι παραπάνω από μία απλή έκφραση. Πρόκειται για την διατύπωση-διακήρυξη της ζωής του ίδιου του ποιητή. Το έργο του διέπεται εξίσου απ' αυτήν και δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από μία ψύχραιμη και καλοπροαίρετη ανάγνωση. [...] (Από την εισαγωγή του Γιάννη Λειβαδά)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή του μεταφραστή
Δεν είναι ποιος έζησε εδώ
Γέρος νεκρός σ' ένα δωμάτιο
Παγιδευμένος
Η σύλληψη
Ο ψαράς
Βέγκας
Είμαι νεκρός μα ξέρω πως δεν είναι έτσι οι νεκροί
Το σώμα
Νούμερο
Τώρα, αν δίδασκες δημιουργική γραφή, με ρώτησε, τι θα τους έλεγες;
Μια ωραία μέρα
Κάποιοι άνθρωποι
Φύλλα φοινικόδεντρων
Κάτι σαν αποχαιρετισμός καθώς ανάσαινε
Συμβουλή
Ένα άλογο με μπλεπράσινα μάτια
Αυτός ο ποιητής
Φθίνουσα ομορφιά
Μ' έφαγαν οι πεταλούδες
Ένα πρόσωπο την ώρα που ξυρίζεται
Όταν η βάτος ξεραθεί θα κολυμπήσω στο πράσινο ποτάμι με τα μαλλιά μου φλεγόμενα
Το τραγούδι είναι φωτιά
10 Λιοντάρια και το τέλος του κόσμου
Ύφος
Το δώρο
Φασόλια με σκόρδο
Οι πράοι κληρονόμησαν
Γρασίδι
Μια αυτοκρατορία των νομισμάτων
Κυριακή πριν το μεσημέρι
Οι κουρτίνες κυματίζουν και άνθρωποι περπατούν το απόγευμα
Χέσιμο
Οι σύντροφοι μου
Παραμονή Χριστουγέννων, μόνος
Ένα για τον λούστρο
Άσχημη βραδιά
Γουρούνια στον ουρανό
Σεισμός
Εκπλήρωση βαθιάς θλίψης
Ζωή
Ο πατέρας μου κι ο αλήτης
Ο κήπος μου
Οι άνθρωποι
Το προαύλιο του σιδηροδρομικού σταθμού
Νίκη!
Ο χορός της ζωής
Πιθανώς έτσι
Χωρίς τίτλο
Χάρη
Άλλη μια δύσκολη κατάσταση
Ο άντρας στο πιάνο
Δείπνο βροχή και παράφορα
Ποίηση
Πάγος για τους αετούς
Γεύομαι τις στάχτες του θανάτου σου
Ένα ποίημα είναι μια πόλη
Υποσημείωση για τον σχηματισμό των μαζών
Καμία γνώση γύρω από τους κλασικούς
Μήνυμα
59 σεντς το κιλό
Οι ακτές της Μογγολίας αστράφτουν στο φως