Ο ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Αυτή η κριτική αφορά την ακρίβεια της μετάφρασης/απόδοσης, η οποία δε μου φαίνεται πιστή (και η κριτική απευθύνεται κυρίως σε όσους τους ενδιαφέρει αυτό το χαρακτηριστικό).

Πάμε στο πρώτο παράδειγμα. Στην πρώτη σελίδα γράφει: "Την εικοστή Τετάρτη του μηνός". Προσέξτε το κεφαλαίο Τ στη λέξη Τετάρτη. Αυτή η πρόταση αναφέρεται στην ημέρα Τετάρτη, και φυσικά η πρόταση δε βγάζει νόημα γιατί δεν υπάρχουν 20 Τετάρτες σε ένα μήνα. Ανατρέχοντας στο πρωτότυπο, αυτό λέει: "vingt-quatrième" που σημαίνει 24η.

Πάμε στο δεύτερο παράδειγμα. Στη δεύτερη σελίδα γράφει: "Κύριε Φλεράν μου, δεν λέω, να φάτε από τον ασθενή, αλλά μη φάτε και τον ασθενή ολόκληρο!". Εδώ δεν πρόκειται για κάπως ανακριβή μετάφραση αλλά για τελείως άλλη πρόταση μιας και το προτότυπο γράφει: "Ah ! Monsieur Fleurant ! c’est se moquer ; il faut vivre avec les malades". Που θα το μεταφράζαμε ως: "Μα! Κύριε Φλεράν! Αυτό είναι κοροϊδία· πρέπει να ζει κανείς με τους ασθενείς".

Τρίτο παράδειγμα, η ακριβώς επόμενη πρόταση απ' την προηγούμενη. Γράφει: "Ο γιατρός μου, ο κύριος Πυργκόν, δε θα έγραφε ποτέ συνταγή τεσσάρων φράγκων". Το πρωτότυπο λέει: "Monsieur Purgon ne vous a pas ordonné de mettre quatre francs". Που θα το μεταφράζαμε ως: "Ο κύριος Πυργκόν δε σε διέταξε να γράψεις τέσσερα φράγκα". Εδώ το κύριο πρόβλημα είναι η χρήση του χρόνου. Δε λέει "δε _θα_ έγραφε, λέει "δεν έγραψε" (ή δε διέταξε να γράψεις, δεν είναι εκεί το θέμα). Το ένα υπονοεί μια υπόθεση (η οποία μπορεί να μην ισχύει, και αργότερα π.χ. να φανεί ότι ο Πυργκόν το έκανε), ενώ το άλλο αποτελεί μία σίγουρη δήλωση.

Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα σ' αυτές τις δύο μόνο σελίδες, αλλά ας μη σας κουράζω. Ελπίζω να βοήθησε αυτή η κριτική.