ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΩΡΑ

Παρουσίαση

Ήμουν παιδί ακόμα, με πιάνεις, και ήμουν εκεί... καθόμουν στον ίδιο χώρο με τον Σινκλέρ Λιούις... του πήγαν ένα μπουκάλι κρασί κι εκείνος και οι γυναίκες που ήταν μαζί του σερβιρίστηκαν. Ήταν εκεί, μπροστά μου, ο Μπιγκ Ρεντ. Μου φαινόταν απίστευτο. Δεν ήθελα να φανώ ενοχλητικός. Προσπάθησα να κοιτάζω αλλά δεν γινόταν. Ήμουν ολομόναχος εκεί. Είχα μαζί μου ένα σημειωματάριο και μου φαινόταν ότι έγραφα ένα πραγματικό σενάριο με όλα αυτά. Το απεχθανόμουν όμως. Είχε κάμποσες λευκές σελίδες. Έκοψα μία και κατευθύνθηκα προς τον Σινκλέρ Λιούις...
Ο Σινκλέρ Λιούις αντέδρασε λες και δεν ήμουν εκεί. Αγνόησε το χαρτί που κρατούσα στο χέρι μου και συνέχισε να συζητά σε μια από τις γυναίκες. "Τον άτιμο", είπα. "Γύρισα ξανά στο τραπέζι μου και ξανασκέφτηκα όλο το σκηνικό από την αρχή. Όσο το σκεφτόμουν τόσο πιο άσχημα ένιωθα. Ο Μπιγκ Ρεντ με είχε αφήσει άναυδο. Φώναξα τον σερβιτόρο και πλήρωσα. Τότε πήγα ξανά στο τραπέζι του Λιούις. Με κοίταξε και του είπα. "Άκουσε ρε μπάσταρδε, έχουμε εκδοθεί και ο δύο στον ίδιο εκδότη. Ίσως ο κύριος Ρένκιν θα ήταν καλό να μάθει πόσο μαλάκας είσαι!"... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Διαβάζοντας τα κείμενα του Μπουκ. έκανα κάποιες απλές σκέψεις. Πρώτον: Σπανίως, πλέον, σημερινοί συγγραφείς να δώσουν τόσο άμεσα, αδρά, αυθεντικά, λιτά, και ευθύβολα κείμενα. Δεύτερον: Σπανίως ένας σημερινός συγγραφέας που θα επιχειρούσε να γράψει με τον τρόπο του Μπουκ. θα είχε την τύχη να εκδοθεί στην Ελλάδα από οποιονδήποτε εκδοτικό οίκο, αφού θα χαρακτηριζόταν μη λογοτεχνικά ορθός λόγω της αφόρητης αυτοαναφορικότητάς του, εκτός αν ο ίδιος χρηματοδοτούσε την έκδοσή του, οπότε θα λύνονταν ακαριαία όλα τα προβλήματα. Τρίτον: Το παρακμιακό σκηνικό της δεκαετίας του '40, του '50 και του '60 στην Αμερική, προσεγγίζει την εν Ελλάδι σημερινή οικονομική κρίση και την κοινωνική σήψη - μάλλον τα πράγματα εδώ και σήμερα είναι χειρότερα απ' ό,τι εκεί, τότε. Τέλος, πολλά από τα λεγόμενα του συγγραφέα (ατάκες, ευφυολογήματα, μεμονωμένες φράσεις, απόψεις, κρίσεις, περιγραφές προσώπων και καταστάσεων, μεθυσμένα λόγια κτλ.) είναι κατά παράξενο τρόπο απολύτως εναρμονισμένα με σημερινές καταστάσεις, εκφράζοντας την διεφθαρμένη κοινωνία μας. Μια πρόχειρη εξήγηση που δίνω: Η ζωή δεν έχει αλλάξει σημαντικά εδώ και αρκετές δεκαετίες, και οι πάσης φύσεως παθογένειες (κοινωνικές, ατομικές, καλλιτεχνικές, πολιτικές) ανακυκλώνονται συνεχώς με μαθηματική πρόοδο. (Παναγιώτης Γούτας, BookPress.gr, 11/3/2013)

Περιεχόμενα

Σκοτώνοντας την ώρα
Προπόνηση
Ο άλλος
Βασική εξάσκηση
Συνάντηση με τον δάσκαλο
Αναπολώντας τον Μεγάλο
Αδημοσίευτος πρόλογος
Περισπασμοί της λογοτεχνικής ζωής
Άλλη μια ιστορία για το περιοδικό
Όπως συνέβη
Επί των μαθηματικών
Τζαγκεροβγάλτης
Πού θα πήγαινε ο Τσαρλς Μπουκόβσκι
Η επιλογή των αλόγων
Σημειώσεις ενός πορνόγερου