ΟΙ ΤΟΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΗΧΟΙ

Παρουσίαση

Ο Γιάννης Ζουγανέλης ζωντανεύει με αμεσότητα, ειλικρίνεια και λυρισμό μια ζωή που, όταν το παραξηλώνει, γίνεται απίστευτη!
Αληθινό μυθιστόρημα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"... Ρεμβώδης, ανεξίκακος, βαθύτατα αθώος και σοφός, μαθαίνει, τη ζωή απ' την καλή και κυρίως απ' την ανάποδη. Επιλέγει να λιμοκτονεί παρά να μαραζώνει σε μια δουλειά δουλεία. Πατάει γκάζι σε ακυβέρνητα αυτοκίνητα χωρίς να έχει ιδέα από οδήγηση. Όταν είναι μόνος, πάνω από την πόλη πετάει και τρυφερά παρατηρεί τα σπίτια και τη θάλασσα. Δοκιμάζει την ελεύθερη πτώση στο χάος και συμπτωματικά επιζεί. Ως γνωστόν η τύχη είναι το ψευδώνυμο του Θεού όταν δεν θέλει να βάλει την υπογραφή του". (Κορνήλιος Διαμαντόπουλος)
"... Παρόμοια μορφή Έλληνα, ντόπιου, βασάνη, που περνάει απ' του σκυλιού το άντερο και κάθεται στα δέκα σκαμνιά, αλλά και αλαφροπάτητου, που διαθέτει την ευφυΐα της καρδιάς και τη βαθιά αφέλεια του προικισμένου βιοπαλαιστή, δύσκολα συναντάμε. Ο Ζουγανέλης, πιθανότατα χωρίς να το επιδιώξει, συνέταξε ένα θαυμαστό εγκόλπιο ιθαγένειας". (Κωστής Παπαγιώργης)

Περιεχόμενα

Ο ουρανός δεν έχει άστρα
Οικογενειακή συζήτηση
Η πόλις δεν μ' αφήνει να φύγω
Η μάγισσα
Βιαία απόσπασις
Είχα φανταστεί τον εαυτό μου βασιλέα των Ελλήνων
Αν κάποτε γίνω καλός μουσικός...
Υπάρχουν δύο ειδών πτυχία
Η Μαρία τρελάθηκε
Ανθούπολις
Έναν ψίθυρο, έστω
Η έρις έστησε χορό
Μόλις το είδα μαγεύτηκα
Αναπαύονται στην καρδιά μου τα χρόνια που πέρασαν
Το "όλον ύφος"
Ένας κόσμος όμορφος, θλιβερός, ονειροπόλος
Το χάδι είναι μέρος του λόγου
"Ευτυχές το νέον έτος 1967"
Η Ελλάς κατελήφθη κοιμωμένη
Θα έπρεπε να γεμίσουμε αίματα για να γίνουμε φίλοι;