Η "ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ" ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ

Παρουσίαση

H μελέτη αυτή αποτελεί καρπό της μακρόχρονης ενασχόλησής μου με την ερμηνεία της μουσικής και της ποίησης. Η πορεία αυτή, από παλιά μέχρι πολύ πρόσφατα, σημαδεύτηκε και καθορίστηκε από την παρουσία ανθρώπων πού, άλλοτε φανερά άλλοτε ανύποπτα, με ενέπνευσαν, καθοδήγησαν και ενθάρρυναν. Εδώ θα αναφερθώ ονομαστικά σε όσους ενεπλάκησαν άμεσα στη δημιουργία αυτού του βιβλίου. Η ευγνωμοσύνη και οί ευχαριστίες μου για όσους δεν ονομάζονται δεν είναι μικρότερες. Λάθη, παραλείψεις και αβλεψίες βαραίνουν αποκλειστικά εμένα. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μετάφραση και επεξεργασμένη μορφή της διδακτορικής μελέτης πού εκπόνησα κατά την περίοδο 2003-2007 στο King's College London υπό την εποπτεία του Roderick Beaton. Η οποία πειστικότητα των επιχειρημάτων του βιβλίου χρωστά τα μέγιστα στην αυστηρή, μεθοδική και γεμάτη γνώση καθοδήγησή του, πού ήταν, με τρόπο σπάνια ενθαρρυντικό, ανοιχτή σε καινούργιες απόψεις και ερμηνείες. Οί παρατηρήσεις των εξεταστών της διατριβής, David Holton και Δημήτρη Τζιόβα, ήταν ιδιαίτερα βοηθητικές για τη μετατροπή της σε βιβλίο. Ο David Ricks πρόσφερε τις καίριες συμβουλές του ως δεύτερος επιβλέπων καθηγητής της διατριβής και τη διακριτική και γενναιόδωρη βοήθεια του ως πρόεδρος του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του King's κατά την τελική φάση επεξεργασίας του βιβλίου. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Μετά μια σύντομη αλλά περιεκτική μελέτη για τις "Γυμνοπαιδίες" Σεφέρη - Ερίκ Σατί (2002), με το παρόν βιβλίο της η Ταμπακάκη διερευνά, εν εκτάσει και απολύτως τεκμηριωμένα, τις σχέσεις του αυτοδίδακτου στη μουσική Σεφέρη με το ευρύτερο περιβάλλον της ευρωπαϊκής και εγχώριας μουσικής παραγωγής. Αναβιώνει το καλλιτεχνικό και πνευματικό κλίμα που επικρατούσε κατά τον μεσοπόλεμο σε Παρίσι και Λονδίνο, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα και τις ώριμες προτιμήσεις του ποιητή προς πρωτοποριακούς συνθέτες, όπως ο Στραβίνσκι. Θέματα περιστασιακά σχολιασμένα παλαιότερα, αποκτούν με το βιβλίο αυτό τη διεισδυτική οπτική για τις βαθύτερες διασυνδέσεις ποίησης και μουσικής στον Σεφέρη. (Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Η Καθημερινή, 24/6/2012)