Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Παρουσίαση

Ο Νίκος Εγγονόπουλος είναι χαρακτηριστική περίπτωση υπερρεαλιστή ποιητή, ο οποίος μολονότι προσηλώνεται σε πρωτοπόρα ευρωπαϊκά ρεύματα δεν στρέφει τα νώτα του στην ελληνική παράδοση και λογοτεχνία. Αντίθετα η πρωτοποριακή του ποίηση, όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε, συνδέεται με την ελληνική ποιητική παράδοση (αρχαία και νεότερη) με πρόδηλους και σταθερούς δεσμούς που του επιτρέπουν αφενός να ανανεώνει και να μετασχηματίζει την ποιητική του, χρησιμοποιώντας δυναμικά αυτήν ακριβώς την παράδοση, και αφετέρου τον συστήνουν και τον "μορφώνουν" ως ποιητικό πρόσωπο. Υπό την έννοια αυτή μπορούμε να πούμε ότι στον Εγγονόπουλο παράδοση και πρωτοπορία συνδέονται με τρόπο γοητευτικό και ιδιοφυή. Η παράδοση κινητοποιεί και εμβολιάζει την προσωπική ποίηση, ενώ, την ίδια στιγμή, το παραδοσιακό υλικό (στο επίπεδο της γλώσσας και των θεμάτων) λαμπρύνεται και αναζωογονείται κάτω από το φως της προσωπικής και πρωτοποριακής τέχνης του νέου ποιητή. Ταυτόχρονα όμως αυτή η αιρετική και κάποτε επαναστατική φωνή δημιουργεί απρόβλεπτες και παράλογες αντιδράσεις με συνέπεια να σβήνει η χαρά της δημιουργίας και να τρέπεται ο νέος και πρωτοπόρος ποιητής (όπως πολλοί προγενέστεροί του) σε χώρους ιδιωτικούς και μυστικούς.
Η βαθιά και ειλικρινής σχέση του Εγγονόπουλου με την παράδοση (γλωσσική και θεματική) αποδεικνύεται πρώτον από ρητές δηλώσεις του ίδιου και δεύτερον από όλο το έργο του. Για τον λόγο αυτό αξίζει να δούμε κάποιες πληροφορίες που μας δίνει σχετικά με τη διαμόρφωση της ιδιότυπης γλώσσας και ποιήσεώς του: "Τις γνώσεις μου στη γλώσσα την ελληνική πιστεύω πως τις βοήθησε η απέραντη αγάπη που έχω για την ανάγνωση αρχαίων, βυζαντινών και μεταβυζαντινών κειμένων. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή
1. Ο ποιητής και οι τόποι
2. Ο ποιητής και το μυθικό πρόσωπο του Ορφέα
3. Ο ποιητής και τα νεότερα πρόσωπα
Βιβλιογραφία
Πίνακας χωρίων