ΠΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝΑ ΥΠΕΡ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ

Παρουσίαση

Στις βιβλιογραφικές παραπομπές ακολουθείται η εξής αρχή: την πρώτη φορά που απαντάται η πηγή ο αναγνώστης βρίσκει και πλήρη βιβλιογραφική αναφορά (π.χ. συγγραφέας, τίτλος, τόπος/έτος έκδοσης, σελίδες), στη συνέχεια, κάθε φορά που απαντάται η ίδια πηγή, η παραπομπή σε αυτή γίνεται μόνο με το επίθετο του συγγραφέα και το έτος έκδοσης σε παρένθεση. Αν υπάρχει ανάγκη περαιτέρω διαφοροποίησης (η περίπτωση δύο έργων του ίδιου συγγραφέα με το ίδιο έτος έκδοσης), αυτή γίνεται με την προσθήκη των ελληνικών γραμμάτων α, β, κλπ. σε παρένθεση μετά το έτος έκδοσης. Τα πλήρη στοιχεία όλων των πηγών που χρησιμοποιήθηκαν υπάρχουν βέβαια και στο τμήμα της βιβλιογραφίας, στο τέλος του βιβλίου. Οι τίτλοι των έργων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων δίδονται σε μονοτονική γραφή. Τέλος, χρησιμοποιώ τη νεοελληνική μορφή αρχαίων ελληνικών ονομάτων όπου αυτή είναι πια καθιερωμένη (π.χ. του Σωκράτη αντί του Σωκράτους). Εξαίρεση (η οποία συμπαρασύρει και άλλα παρόμοια ονόματα) αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο της συζήτησης, ο Πλάτων. Αυτό γίνεται για λόγους ύφους στη μετάφραση, αλλά και ελάχιστης ομοιομορφίας στη διαχρονική αυτή συζήτηση. Ίσως, υποσυνείδητα λειτουργεί και ως ένας τρόπος επαναλαμβανόμενης έκφρασης απόλυτου σεβασμού προς τον φιλόσοφο, καθώς στην πορεία της συζήτησης κάποιες φορές, αναπόφευκτα, πιστεύω, βρίσκομαι με το μέρος του Αριστείδη. (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Προλεγόμενα
Εισαγωγή
- Προς Πλάτωνα υπέρ ρητορικής, Λόγος πρώτος
Αρχαίο κείμενο και μετάφραση
- Προς Πλάτωνα υπέρ ρητορικής, Λόγος δεύτερος
Αρχαίο κείμενο και μετάφραση
Ερμηνευτικό υπόμνημα
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο ονομάτων και όρων