ΒΕΒΗΛΗ ΠΤΗΣΗ

Παρουσίαση

«Σοβαρέψου Κούρτη!» τον αποπήρε σχεδόν αυστηρά η Γκαλίνα. «Κλαίτε άδαρτοι. Η Ελλάδα είναι σαν ένα χωράφι, το χαμηλότερο πεζούλι στα Βαλκάνια. Τα πιο πάνω πεζούλια τα ξεπλένουν οι βροχές και τα χώματά τους τα φέρνουν στο δικό μας και το κάνουν έφορο». «Είμαι περίεργος, Γκαλίνα, εσύ από μικρή εδώ, σπουδαγμένη εδώ και λες ακόμη ότι είσαι Ουκρανή. Πότε στο διάβολο έχεις σκοπό να αφομοιωθείς; Και τα παιδιά σου Ουκρανούς θα τα κάνεις»; «Εγώ δε θα μοιράσω ταυτότητες, θα ξέρουν από πού έρχονται, όσο για αφομοιώσεις και τέτοια, αν μας ξεχωρίζετε, θα είμαστε πάντα ξεχωρισμένοι. Όταν εσύ φωνάζεις πάνω από τα τρίγλυφα και λες αυτά που λες, τι θα κάνουν οι άλλοι; Θα θυμηθούν ασφαλώς ποιος τους γέννησε».

Κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής στρατιωτικής εμπλοκής Ελλάδας-Τουρκίας, ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος κατορθώνει και πετά σε χαμηλό ύψος πάνω από την Ακρόπολη προξενώντας απροσδόκητο εθνικό σοκ. Από τους κραδασμούς της πτήσης προκαλούνται φθορές στα μνημεία και διαταράσσεται η στατικότητα του Παρθενώνα, ο οποίος υφίσταται αισθητική παραμόρφωση.
Προκειμένου να αποκατασταθεί η βλάβη του μνημείου χρειάζεται να αποσυναρμολογηθεί πέτρα πέτρα. Στις εργασίες αποκατάστασης συμμετέχουν Έλληνες και αλλοδαποί μετανάστες. Κατά την εξέλιξη των οικοδομικών εργασιών φανερώνεται το σύγχρονο πρόσωπο της χώρας χωρίς φτιασίδια, και αναδεικνύεται κατά το δυνατόν η κοίτη της Ιστορίας χωρίς προσχώσεις, προκαταλήψεις και στερεότυπα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Σπάνια ένα βιβλίο μπορεί να σε αιχμαλωτίζει με τη λογοτεχνικότητά του και να σε ενθουσιάζει με την πολιτική του τόλμη βάζοντας απέναντί σου, σαν σε καθρέφτη, όλες τις εθνικές σου ανοησίες. Την αρχαιολατρία και την προγονοπληξία. Το μίσος για τους Τούρκους. Τον τρόμο μπροστά στους μετανάστες. [...] (Βένα Γεωργακοπούλου, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία)