ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ

Παρουσίαση

Τι διδάσκει η Γραμματική:
§1. Η Γραμματική της νέας Ελληνικής γλώσσης διδάσκει τους κανόνας, σύμφωνα με τους οποίους ομιλείται και γράφεται ορθά η νέα Ελληνική γλώσσα.
Το μέρος της Γραμματικής, που διδάσκει τους κανόνας, σύμφωνα με τους οποίους σχηματίζονται και παρουσιάζονται με διαφόρους μορφάς αι λέξεις, λέγεται κυρίως Γραμματική.
Το μέρος της Γραμματικής, που διδάσκει τους κανόνας, σύμφωνα με τους οποίους τοποθετούνται αι λέξεις η μία κοντά στην άλλη (συντάσσονται) και γίνεται ο λόγος, λέγεται Συντακτικόν.
Η γλώσσα, όταν μεν ομιλήται, λέγεται προφορικός λόγος, όταν δε γράφεται, γραπτός λόγος.
§2. Αι λέξεις της νέας Ελληνικής γλώσσης γράφονται με τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου.
Τα γράμματα είναι σημεία γραπτά, με τα οποία παριστάνομεν τους φθόγγους, δηλ. τας απλάς φωνάς, από τας οποίας αποτελείται κάθε λέξις, π.χ. η λέξις έλα αποτελείται από τρεις φθόγγους, οι οποίοι παριστάνονται με τα γραπτά σημεία ε, λ, α. (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Τι διδάσκει η Γραμματική
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ: ΦΘΟΓΓΟΛΟΓΙΚΟΝ
1. Φθόγγοι και γράμματα
Φωνήεντα
Σύμφωνα
Δίφθογγοι
2. Συλλαβαί. Συλλαβισμός
Τόνοι
Πνεύματα
Άτονοι λέξεις
Εγκλιτικαί λέξεις
Ορθογραφικά σημεία και σημεία στίξεως
3. Φθογγικά πάθη
Εναλλαγή φωνηέντων
Έκθλιψις
Ευφωνικόν ν και ς
Κράσις
Συναίρεσις
Πάθη συμφώνων
Μετατροπαί και αφομοιώσεις
Αποβολαί. Αντέκτασις κλπ.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ: ΤΥΠΟΛΟΓΙΚΟΝ
1. Μέρη του λόγου
Κλιτά και άκλιτα μέρη του λόγου
Κατάληξις. Θέμα. Χαρακτήρ
Πτώσεις
Γένος. Αριθμός. Κλίσις
Το άρθρον
2. Ονόματα ουσιαστικά
Κλίσις ουσιαστικών. Πρώτη κλίσις
Δευτέρα κλίσις ουσιαστικών
Δευτέρα κλίσις συνηρημένων
Τρίτη κλίσις
Φωνηεντόληκτα
Αφωνόληκτα
Ενρινόληκτα
Υγρόληκτα με χαρακτήρα ρ
Σιγμόληκτα
Ανώμαλα ουσιαστικά
Ιδιαίτεροι τύποι των ουσιαστικών της Ελληνικής γλώσσης
3. Επίθετα δευτερόληκτα
Συνηρημένα δευτερόληκτα επίθετα
Τριτόληκτα επίθετα
Φωνηεντόληκτα επίθετα γ΄ κλίσεως
Αφωνόληκτα
Ενρινόληκτα επίθετα γ΄ κλίσεως
Σιγμόληκτα επίθετα γ΄ κλίσεως
Ανώμαλα επίθετα
Παραθετικά των επιθέτων
Ανώμαλα παραθετικά
Παραθετικά επιρρημάτων
4. Αντωνυμίαι
Προσωπικαί αντωνυμίαι
Κτητικαί αντωνυμίαι
Αυτοπαθείς αντωνυμίαι
Αλληλοπαθείς αντωνυμίαι
Δεικτικαί αντωνυμίαι
Επαναληπτική αντωνυμία αυτός
Οριστικαί αντωνυμίαι
Ερωτηματικαί αντωνυμίαι
Αόριστοι αντωνυμίαι
Αναφορικαί αντωνυμίαι
5. Αριθμητικά
Αριθμητικά επίθετα
Αριθμητικά ουσιαστικά
Αριθμητικά επιρρήματα
Πίναξ αριθμητικών
6. Ορισμός ρήματος
Παρεπόμενα του ρήματος (διάθεσις, φωνή, πρόσωπον, αριθμός, χρόνοι, εγκλίσεις)
Συστατικά μέρη του ρήματος
Κλίσις των βοηθητικών ρημάτων
Κλίσεις βαρυτόνων φωνηεντολήκτων ρημάτων
Σχηματισμός των χρόνων των αφωνολήκτων ρημάτων
Αύξησις και αναδιπλασιασμός
Σχηματισμός υγρολήκτων και ενρινολήκτων ρημάτων
Συνηρημένα ρήματα
Κλίσις των συντηρημένων ρημάτων εις - ω (-άω)
Κλίσις των συντηρημένων ρημάτων εις - ώ (-έω)
Κλίσις των συντηρημένων ρημάτων εις - ώ (-όω)
Ρήματα εις -μαι
Αποθετικά ρήματα
Ανώμαλα ρήματα
7. Άκλιτα μέρη
Επιρρήματα
Προθέσεις
Σύνδεσμοι
Επιφωνήματα
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ: ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ
1. Ορισμοί
2. Παραγωγή. Παράγωγα ρήματα
Ουσιαστικά παράγωγα
Επίθετα παράγωγα
Επιρρήματα
3. Σύνθεσις
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΝ
1. Πρότασις. Συστατικά αυτής
2. Πρότασις με προσδιορισμούς
3. Σύνταξις ρημάτων
4. Επιρρηματικοί προσδιορισμοί
5. Δευτερεύουσαι προτάσεις
6. Μετοχή
7. Σχήματα λόγου