ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Παρουσίαση

[...] Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να εξετάσει συστηματικά και διεξοδικά την περίοδο της Μεταπολίτευσης (24/7/1974 - 19/61975) υπό τη σκοπιά δύο αντικρουόμενων εκ πρώτης όψεως θεωρητικών παραδειγμάτων: αφενός της νεομαρξιστικής θεωρίας του κράτους, αφετέρου των φιλελεύθερων ή πλουραλιστικών θεωριών της δημοκρατικής μετάβασης. Συγκεκριμένα, η ανά χείρας μονογραφία επιχειρεί με σημείο αναφοράς την ελληνική περίπτωση, να φωτίσει το σημείο τομής μαρξισμού και φιλελευθερισμού για τον πολιτικό μετασχηματισμό του μεταπολεμικού δημοκρατικού κράτους. Αν δεχτούμε ότι η φύση της ελληνικής δημοκρατικής μετάβασης καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη μορφή και το περιεχόμενο του σύγχρονου ελληνικού κράτους της Μεταπολίτευσης, τότε ο κοινός χώρος καθίσταται ευθύς εξαρχής προφανής: η «λύση Καραμανλή». Η πολιτική στρατηγική της δημοκρατικής μετάβασης που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις Καραμανλή τους πρώτους έντεκα μήνες μετά την κατάρρευση της δικτατορίας συνέτεινε αποφασιστικά στη διάρρηξη των μετεμφυλιακών δομών εξουσίας και στην εγκαθίδρυση ενός νέου μοντέλου πολιτικής διαχείρισης: κράτος δικαίου με ισχυρή εκτελεστική εξουσία, το οποίο για τις ανάγκες της παρούσας μελέτης ορίσαμε ως δόγμα της ισχυράς εκτελεστικής εξουσίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΤΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ
1. Η ΝΕΟΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
2. ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΙΣΧΥΡΑΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
3. ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
4. Η ΤΟΜΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ