ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Το ξεκίνησα από περιέργεια. Ήθελα να δω ποιές μπορεί να ήταν οι εμπειρίες του γνωστού κοσμικού "δανδή" Ζάχου Χατζηφωτίου, που τον γνώρισα σαν χρονογράφο με το ψευδώνυμο "Ίακχος" στο περιοδικό Ταχυδρόμος στα μέσα της δεκαετίας του '70 και σαν σοβαροφανή σχολιαστή στο διάσημο "πεντάλεπτό" του στην τηλεόραση. Όμως από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου. Σάστισα όταν διάβασα ότι αυτό το κακομαθημένο και ατίθασο πλουσιόπαιδο τόσκασε από το σπίτι του και έσπευσε να καταταγεί για να πολεμήσει στη Μέση Ανατολή τους κατακτητές της πατρίδας του. Ήταν μόλις δεκαοχτώ χρονών όταν βρέθηκε ταμπουρωμένος στα χαρακώματα του Τομπρούκ να περιμένει με τ' όπλο στο χέρι τους Γερμανούς του Ρόμμελ. Οι σκληρές περιγραφές, σχετικά αδούλευτες, αποπνέουν μια περιφρόνηση στον κίνδυνο και στο θάνατο που σοκάρουν. Όταν πάλι βρίσκεται μακριά από τον πόλεμο, ο ίδιος άνθρωπος μετατρέπεται σε ταραξία που μεθοκοπάει στα κακόφημα νυκτερινά κέντρα, ερωτοτροπεί ασύστολα με την κόρη του Γάλου Δικοικητή στο Λιβανο, την παντρεύεται και την παρατάει για να ακολουθήσει ξανά την μονάδα του στην Ιταλία. Εκεί θα ζήσει ακόμη εντονότερα την φρίκη του πολέμου, θα κινδυνέψει, θα διακριθεί, θα τιμηθεί και θα παρασημοφορηθεί. Το ύφος του Χατζηφωτίου έχει κάτι από αυτή την αλαζονεία που διακρίνει όλα του τα κείμενα, όμως αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο την αυθεντικότητα του λόγου και των περιγραφών του. Διότι όταν κανείς έχει τιμηθεί με έξι παράσημα ανδρείας και εξαιρέτων πράξεων δικαιούται να έχει μια κάποια οίηση στο λόγο του. Μετά από αυτό το βιβλίο αισθάνομαι για τον συγγραφέα του ένα βαθύτατο σεβασμό.