ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Παρουσίαση

"Αισθάνομαι κάποιο δέος παρουσιάζοντας τη βιογραφία αυτή στο ελληνόφωνο αναγνωστικό κοινό. Ο Γιώργος Σεφέρης στην Ελλάδα, και όσο ξέρω ανάμεσα στους απανταχού Έλληνες, έχει γίνει κοινό κτήμα όλων, επίσης και για πολλούς ο "εθνικός" πια ποιητής του 20ου αιώνα... Και τρέφω την ελπίδα ότι ο "βίος και πολιτεία" του Γιώργου Σεφέρη θα βοηθήσει να κάνει την ποίηση και τα άλλα κείμενά του πιο προσιτά σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό. Γιατί αυτό πιστεύω, και το πιστεύω ακράδαντα: ότι η "ισχυρή και ωραία φωνή" του Σεφέρη, όπως τη χαρακτήρισε ένας από τους πρώτους κριτικούς του βιβλίου αυτού, αξίζει ν' ακουστεί, και πρέπει ν' ακουστεί, στον καινούργιο αιώνα που μπήκαμε". Ρ. Μ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

-Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούν να γραφτούν για τον Γιώργο Σεφέρη; Είχατε προβλήματα στην έρευνα και στη συγγραφή της βιογραφίας του;
-"Δεν νομίζω. Για μένα είναι σημαντικό ότι είχα την υποστήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος, χωρίς όμως να υποστώ καμία πίεση εκ μέρους του, τι να πω και τι να μην πω. Φέρθηκαν πολύ γενναιόδωρα οι οικογένειες της Μαρώς Σεφέρη και της Ιωάννας Τσάτσου, με βοήθησαν, δεν επενέβησαν, δεν με έλεγξαν. Δεν είναι επίσημη βιογραφία, με την έννοια ότι σφραγίζεται είτε από τον βιογραφούμενο είτε από τον αντιπρόσωπό του".
-Μπορείτε να μου φέρετε ένα παράδειγμα επίσημης βιογραφίας;
-"Όλες οι βιογραφίες του Τ.Σ. Έλιοτ. Ελέγχονται από τη δεύτερη σύζυγο που ζει ακόμα".
-Ο Γιώργος Σεφέρης είναι ο Έλληνας Έλιοτ;
-"Όσο γνώριζα καλύτερα τον Σεφέρη, κατάλαβα ότι δεν είναι καθόλου ο Έλιοτ της Ελλάδας".
-Ποιό είναι το χαρακτηριστικό που τον σφραγίζει;
-"Ο Σεφέρης είναι οικείος, γράφει στη δημοτική, μ' ένα λεξιλόγιο πολύ απλό, μιλάει τη γλώσσα του λαού. Δεν παίρνει πόζες. Στον Σεφέρη οι ελληνικοί μύθοι ενσωματώνονται. Ο ποιητικός λόγος του είναι χειροπιαστός, της αφής". (Από συνέντευξη του ΡΟΝΤΡΙΚ ΜΠΙΤΟΝ στον ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 2/4/2004)

Περιεχόμενα

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση
Εισαγωγικό σημείωμα
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Εξόριστος από τον Παράδεισο (1900-1918)
Φοιτητής στο Παρίσι (1918-1925)
Ο υπηρέτης των δυο αφεντάδων (1925-1931)
Ο Στράτης Θαλασσινός (1931-1934)
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. Η ΠΟΙΗΣΗ Σ' ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟ ΚΟΣΜΟ
Το μέρος της αδικίας (1935-1937)
"Γενιά θυσιασμένη" (1938-1941)
Η δεύτερη εξορία (1941-1943)
"Μνησιπήμων πόνος" (1943-1944)
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ. "ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ ΦΩΣ"
Κάθοδος στον Άδη (1945-1950)
Ευρέθη ο Παράδεισος (1951-1955)
"...και χάνεται, πάλι και πάλι ακόμη" (1956-1961)
Καιρός για ανανέωση (1961-1971)
Συντομογραφίες και πηγές
Σημειώσεις
Ευχαριστίες
Ευρετήριο
Εικόνες