ΠΑΡΕ ΤΟ ΜΗΔΕΝ...

Παρουσίαση

Ενίσταμαι. Σε βαθμό τσιρίδας. Σε μια χώρα που μας έχει ζαλίσει αναμασώντας διάφορα στομφώδη και ανιαρά περί «γενεών» (αυτή του 1-1-4, εκείνη του Πολυτεχνείου, η άλλη της Μεταπολίτευσης), με εμάς δεν έχει ασχοληθεί κανείς. Κι αυτό παρ’ όλο που είτε πλησιάζουμε τα σαράντα ή τα έχουμε μόλις περάσει - δηλαδή έχουμε αρχίσει να έχουμε επιρροή στον τόπο, καλώς ή κακώς. Διάολε, δεν γίνεται: το να μιλήσει κανείς για εμάς δεν μπορεί να αποτελεί τόσο βαρετή διαδικασία. Έλεος!
Οπότε ας γίνει μια αρχή. Έστω και για πλάκα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Για αρχή
Αποχαιρετισμός στα πνεύματα
Τα παιδία παίζει, τι να κάνει...
Αναλογικοί, αναλογιών τηρουμένων
Της Γης οι κολασμένοι
Οι έσχατοι της ανέχειας
Το Λουξεμβούργο και εμείς
Το κενό και το μεταίχμιο
Οι αιχμάλωτοι των Φεστιβάλ
Τα αμάζευτα