ΤΟ ΞΥΠΟΛΗΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

Παρουσίαση

Οι θεοί, συνταξιούχοι εδώ και πολλούς αιώνες, ξέχασαν τον Δαίμονα που είχαν στείλει στην Αθήνα για να καθοδηγήσει τον Σωκράτη. Κι αυτός, λίγο πριν εγκαταλείψει το σύμπαν των ανθρώπων, αποφασίζει να αφηγηθεί την ιστορία των καιρών εκείνων. Πώς έφτασε στην πόλη στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου, πως συνάντησε τον αλλόκοτο προστατευόμενό του, και για ποιο λόγο ο Αριστοφάνης αποφάσισε να γράψει τις "Νεφέλες" του, όπου παρουσιάζει έναν Σωκράτη αιθεροβάμονα, ο οποίος διδάσκει στους μαθητές του πώς να γλιτώνουν από τα χρέη τους χωρίς να τα πληρώσουν. Τα πράγματα περιπλέκονται, αφού ο κωμωδιογράφος διασύρει τον ήρωά του την ίδια στιγμή που τον κάνει διάσημο στην πόλη του, όπου ως τότε ζούσε στο περιθώριο, γνωστός μόνο στην ομήγυρη των φίλων του. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

- Τι σας ώθησε να γράψετε ένα μυθιστόρημα για τον Σωκράτη και τον Αριστοφάνη μεσούσης της οικονομικής κρίσης;
"ΤΟ ΞΥΠΟΛΗΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ είναι ο Σωκράτης τη στιγμή που ο Αριστοφάνης τον κάνει διάσημο στην Αθήνα ρεζιλεύοντάς τον με την κωμωδία του "Νεφέλες". Δύο παράγοντες με κινητοποίησαν για να γράψω αυτό το μυθιστόρημα. Ο πρώτος είναι ότι όταν ο Σωκράτης στη δίκη του ξεκινάει την απολογία του λέει "δεν φοβάμαι τους σημερινούς κατηγόρους, φοβάμαι τον κωμωδιογράφο, διότι αυτός μου έκανε τη μεγάλη ζημιά". Αν σκεφθείς ότι η δίκη γίνεται το 399 π.Χ. και η κωμωδία έχει παιχτεί το 423 π.Χ., δηλαδή μιλάμε για ένα τέταρτο του αιώνα μετά, φαντάσου τι ζημιά του είχε όντως κάνει, πόσο τον είχε σημαδέψει. Ο Αριστοφάνης τον έκανε κατά κάποιον τρόπο διάσημο στην Αθήνα, δηλαδή τον σύστησε στους Αθηναίους ως έναν απατεώνα ο οποίος έχει φροντιστήριο και ο οποίος διδάσκει στους μαθητές του πώς να μην πληρώνουν τα χρέη τους με επιχειρήματα...".
- Μήπως, παρεμπιπτόντως ,πρέπει να μας υπενθυμίσετε αυτό το μάθημα;
"Φοβάμαι ότι αν το διαβάσεις μέχρι τέλους, δεν βοηθάει. Το πρόβλημα με τις σημερινές τράπεζες είναι ότι σε παίρνουν τηλέφωνο και σου στέλνουν ένα χαρτί. Εσύ δεν μπορείς να τις πάρεις τηλέφωνο, οπότε δεν εφαρμόζεται το μάθημα του Σωκράτη".
- Με ποιον τρόπο λοιπόν μπορεί το παρελθόν να μας βοηθήσει;
"Για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη δουλειά μου. Αν έχω έναν τρόπο να βλέπω την αρχαιότητα, τη βλέπω μέσα από το σύγχρονο μυθιστόρημα. Στην πραγματικότητα μιλάω για τον κόσμο μας. Οταν βλέπω, ας πούμε, τη σημερινή οικονομική κρίση, που έριξαν έξω την Ελλάδα, σκέφτομαι ότι και ο Περικλής είχε ρίξει έξω την Αθήνα. Αλλά ο Περικλής έχτισε και τον Παρθενώνα, δεν έφτιαξε μπουζουξίδικα. Εκεί είναι όλη η διαφορά. Αυτό που νομίζω ότι ενδιαφέρει περισσότερο τώρα είναι ότι αυτοί έζησαν και την πρώτη μεγάλη κρίση της δημοκρατίας. Δηλαδή έζησαν τη δημοκρατία σαν ανθρώπινο πείραμα και έζησαν και την κρίση της, είδαν τα προβλήματά της εν τη γενέσει τους. Νομίζω ότι αυτό στην κατάσταση που είμαστε σήμερα μας αφορά σχεδόν άμεσα". (Από συνέντευξη του συγγραφέα στη Μαίρη Παπαγιαννίδου, ΤΟ ΒΗΜΑ, 9/5/2010)