ΝΟΤΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ, ΔΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Παρουσίαση

Ένα μυθιστόρημα υπαρξιακού ρομαντισμού, απατηλά απλό, με ποιητικές εικόνες ασύλληπτης ομορφιάς, από τον σπουδαιότερο Ιάπωνα μυθιστοριογράφο.
Ο Χατζίμε, ευτυχισμένος οικογενειάρχης κι επιτυχημένος ιδιοκτήτης ενός τζαζ κλαμπ, συναντάει το μεγάλο παιδικό του έρωτα.
Η Σιμαμότο εμφανίζεται ξανά μετά από είκοσι χρόνια, μυστηριώδης και πιο όμορφη από κάθε άλλη φορά.
Και καθώς ζωντανεύει το παρελθόν, ο Χατζίμε είναι έτοιμος να τινάξει το παρόν του στον αέρα... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο πρωταγωνιστής Χατζίμε (στα ιαπωνικά το όνομά του σημαίνει ξεκίνημα) μεγαλώνει στην ήρεμη μεταπολεμική Ιαπωνία και ανδρώνεται σε μια κοινωνία που ζει το θαύμα της καπιταλιστικής ευημερίας. Στο πρόσωπο της Σιμαμότο, μιας κοπέλας που κουτσαίνει από το αριστερό πόδι λόγω πολιομυελίτιδας, βρίσκει την αδελφή ψυχή και αναπτύσσουν μια ρομαντική σχέση ακούγοντας κλασική μουσική και ταξιδιάρικα τραγούδια του Νατ Κινγκ Κόουλ. Η ζωή θα τους χωρίσει χωρίς ωστόσο να αποκόψει τους συναισθηματικούς δεσμούς τους. [...] Στα χρόνια που μεσολαβούν, ώσπου να επανεμφανιστεί μυστηριωδώς η πρώτη του αγάπη και να του πυροδοτήσει μια νέα εσώτερη περιδίνηση, βιώνει τον έρωτα μέσα από την εξιδανικευτική διαδικασία της απουσίας. Η φαντασία συμπληρώνει τα κενά της πραγματικότητας και ζωντανεύει το πάθος ακόμη και είκοσι χρόνια μετά. Ο Χατζίμε δεν μπορεί να αντισταθεί και είναι έτοιμος να ανατρέψει τον κόσμο του για να διεκδικήσει μέχρις εσχάτων το κορμί και την ψυχή της Σιμαμότο. "Οπού και αν πάω, καταλήγω πάλι στον εαυτό μου" είναι η μοιραία διαπίστωση. Όπως μας υπενθυμίζει ο Μαρσέλ Προυστ, είναι το "ζώο που υπακούει μόνο στην επιθυμία του". Το μυθιστόρημα σε κερδίζει στο νήμα και ευτυχώς διασώζεται, λόγω των δυνατών εικόνων του, από λανθάνοντες κοελικούς συνειρμούς. Περισσότερο για τη συνέπεια με την οποία ο ήρωας τολμά να διεκδικήσει τα θέλω του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ακριβώς επειδή μερικές φορές η προοπτική του έρωτα, αυτή η σαγηνευτική έλλειψη, είναι ακόμη πιο δυνατή από τον ίδιο τον έρωτα. Πράγμα συνθετότερο από ένα σύμπαν που συνωμοτεί για να είναι όλα μέλι γάλα. (Γρηγόρης Μπέκος, Το Βήμα, 28/11/2010)