SPUTNIK CALEDONIA

Παρουσίαση

Αυτό το βιβλίο, αναμφισβήτητα το πιο φιλόδοξο και ολοκληρωμένο έργο του Κρούμυ, μπορεί να ιδωθεί ως σύνοψη και ως προέκταση των προηγούμενων μυθιστορημάτων του. Αλλά με το Sputnik Caledonia είναι η πρώτη φορά που επηρεάζει την καρδιά τόσο έντονα όσο και το μυαλό. Το πρώτο μέρος είναι ένα ζεστό και παραστατικό πορτρέτο της ζωής σε μια μικρή σκωτσέζικη πόλη, όπου συναντάμε τον Ρόμπι Κόιλ, ένα σχολιαρόπαιδο που ονειρεύεται να γίνει κοσμοναύτης. Ο Ρόμπι και οι γονείς του, ο Τζο και η Αν, είναι εκπληκτικά ζωγραφισμένοι χαρακτήρες, και αυτές οι σελίδες είναι γεμάτες τρυφερό, αυθεντικό οικογενειακό χιούμορ. Στο δεύτερο μέρος μεταφερόμαστε σε μια άλλη Σκωτία, μια χώρα που έγινε κομμουνιστική μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - ένα οικείο σενάριο στα έργα του Κρούμυ. Ο ενήλικος πια Ρόμπερτ Κόιλ εκπαιδεύεται σε μια μυστική στρατιωτική βάση για να γίνει κοσμοναύτης: η αποστολή του είναι να πετάξει προς μια κοσμική οντότητα που πλησιάζει τη Γη και κατά πάσα πιθανότητα είναι μια μαύρη τρύπα. Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου επιστρέφουμε στην πραγματική Σκωτία, έχοντας όμως προχωρήσει στον χρόνο: ο Τζο και η Αν, γέροι πια, θρηνούν ακόμη για μια οικογενειακή τραγωδία που συνέβη πολλά χρόνια πριν. Αυτοί οι διαφορετικοί κόσμοι που δημιουργεί ο Κρούμυ συνδέονται ιδιοφυώς μεταξύ τους, και η ιδέα του παράλληλου σύμπαντος, που πηγάζει από τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, είναι το υλικό πάνω στο οποίο στηρίζεται ο Κρούμυ για να ξεδιπλώσει επιδέξια την αφήγηση και την πλοκή του. (The Times) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Ο Άντριου Κρούμυ έχει τελειοποιήσει το πάντρεμα της σύγχρονης επιστημολογίας με τη φιλοσοφία στο μυαλό του, με τέτοιον τρόπο όμως ώστε να μας αφορά ως λογοτεχνία (που εν προκειμένω δεν έχει καμία σχέση ούτε με την επιστημονική φαντασία ούτε με την καλπάζουσα εκλαϊκευμένη λαίλαπα του συρμού). Μ΄ ένα σπιρτόζικο και υποψιασμένο βλέμμα για τις ιδέες που μεταχειρίζεται, με χαρακτήρες διασκεδαστικούς και αξιοπρόσεκτη πειθαρχία στο χτίσιμο της πλοκής του, δημιουργεί μια δροσερή μετα-μυθοπλασία για τους παράλληλους κόσμους του Σύμπαντος, της ζωής και της αφήγησης. (ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΕΚΟΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 12/6/2011)